Badacze tego interesującego zwierzęcia twierdzą, że rezerwaty mogą być imponujące. Na przykład kretoszczur tworzy kilka spiżarni, w których można znaleźć do dwudziestu kilogramów jedzenia. Zgadzam się, ciężkiej pracy zwierzęcia można zazdrościć. Ponadto czynnik ten wyjaśnia, jak głęboko kret kopie. Kret europejski. Kret europejski [3] ( Talpa europaea) – gatunek owadożernego ssaka z rodziny kretowatych, zaliczanej do rzędu ryjówkokształtnych (Soricomorpha), zwyczajowo nazywany kretem. Masa walcowatego ciała do 120 g, długość ciała do 17–20 cm. Pysk o ryjkowatym kształcie, zaopatrzony w 44 zęby. Jedzenie i picie. Gniazdo to sroka. Jak zbudować gniazdo srok? Wiele dobrze znanych czterdzieści - czarny i biały,długonogie, z głośnym i dość ostrym głosem. Ciekawy i bezczelny ptak znany jest od dzieciństwa po dzieciach jako "czterdziesto-biała kobieta" - bohaterka licznych bajek. Poniżej zostanie opisane, co stanowimieszkanie 3. Wyszukiwanie informacji o szpitalu: Jak znaleźć potrzebne dane. Aby zlokalizować pacjenta, musisz znać nazwę i lokalizację szpitala, w którym się znajduje. Możesz skorzystać z wyszukiwarki internetowej, wpisując odpowiednie frazy, takie jak “szpital” i nazwisko pacjenta, bądź nazwę miasta. Alternatywnie, możesz sprawdzić Pozwól nam pokazać poniżej, jak otworzyć gniazdo karty SIM na iPhonie lub urządzeniu z systemem Android. Jak otworzyć gniazdo karty SIM na iPhonie. Kroki, aby odblokować gniazdo karty SIM w iPhonie, nie zmieniły się zbytnio z każdym nowym wydaniem. Możesz znaleźć gniazdo karty SIM przez Heraklion. Největší město na Krétě Heraklion je pro mnoho návštěvníků prvním kontaktem s ostrovem. Nachází se zde místní hlavní mezinárodní letiště Heraklion (druhé významné je letiště Chania na západě Kréty) a právě z tohoto města jezdí většina autobusových linek po celém ostrově. Aby znaleźć zasilacz z odpowiednią wtyczką do naszego laptopa potrzebne są dwa parametry, są to średnica zewnętrzna wtyczki (OD) i średnica wewnętrzna wtyczki (ID), oba mierzone w milimetrach. Jeśli więc szukasz zasilacza do laptopa, pierwszą rzeczą, którą będziesz musiał zrobić, to poszukać tych dwóch parametrów. Kreta to wyspa znajdująca się w miejscu, gdzie stykają się dwie strefy klimatyczne – śródziemnomorska oraz podzwrotnikowa. Lata są tutaj gorące i suche, a zimy chłodne i deszczowe. Ze względu na dużą powierzchnię wyspy, występują tu różnice klimatyczne pomiędzy wschodnią i zachodnią częścią wyspy oraz pogodą na Czajka ma zwyczaj odciągania intruzów od gniazda, udaje postrzeloną i w ten. sposób pociąga za sobą intruza tyle ze. - czajka wie gdzie jest gniazdo i odciąga promieniście co dla myślącego jest. wskazaniem gdzie w jakim kierunku szukac. - odciąga w mniej więcej jednakowej odległości od gniazda czyli daje drugi. sygnał gdzie szukać. konix Re: Chyba mam gniazdo much w domu 06.07.09, 11:26. kup sobie taki wynalazek jak "bros dwuskladnik"! przygotowana mikstura malujesz. lub spryskujesz miejsca gdzie zazwyczaj przesiaduja owady (framugi okien, zyrandole, miejsca nad drzwiami itd.), jesli masz male dziecko, to nie rob tego. 99IXAt. 4 kwietnia 2021 Kret należy do ssaków. Żywi się owadami, larwami, pierścienicami, a dorasta do zaledwie kilkunastu centymetrów. Jego największą umiejętnością jest kopanie podziemnych korytarzy w zawrotnym tempie. Problem w tym, że często robi to w naszych ogródkach i na naszych podwórkach, gdzie sieje spustoszenie. Jak pozbyć się kreta z ogrodu? Oto moje doświadczenia z kilkumiesięcznej walki. Moja przygoda z kretem zaczęła się we wrześniu 2019. Przetestowałem wiele metod – nie znajdziecie tutaj bajek, tylko opiszę wam, co działa, a na co nie powinniście tracić czasu i kasy. Oto sposoby na to, jak skutecznie pozbyć się kreta, które przetestowałem. Na początek ważna informacja: zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 7 października 2014 r. ( poz. 1348) krety są pod ochroną. Nie dotyczy to jednak prywatnych działek czy ogrodów. Nie będę cię zanudzać tym, jakim pożytecznym zwierzęciem jest kret – o tym pewnie już się naczytałeś. Sprawdź teraz, jakie sposoby na kreta przetestowałem i jakie przyniosły one efekty. Jak usunąć kreta z działki? Zalanie wodą – wszystko zaczęło się od domowych sposobów, które mi polecano. Pierwszym była próba wypłoszenie kreta poprzez zalanie jego tuneli wodą. Zastanawiało mnie, jaki to ma sens, bo przecież przy dużych ulewach woda i tak się tam dostaje, ale spróbowałem. Efekty oczywiście zerowe. Wielokrotnie próbowałem podlać wodą kopce, w jednym przypadku nawet w dosłownie 30 sekund po pojawieniu się kretowiska. Dało to jedynie tyle, że wylałem niepotrzebnie dziesiątki litrów wody. Cóż, to nie pomagało, więc przeszliśmy do kolejnej metody. NIE DZIAŁA. Pety papierosów – kolejna propozycja wyglądała już na taką, która mogła przynieść sukces. Wiele poradników dotyczących tego, jak zwalczyć kreta, rekomendowało wykorzystanie do tego petów. Zbieraliśmy je i zrobiliśmy tak jak sugerowano – dokopaliśmy się do korytarzy, nasypaliśmy pety i przysypaliśmy wejście do kretowiska. Efekt zerowy. Druga dobra rada sugerowała, żeby najpierw wrzucić pety, a następnie korytarz zalać wodą, żeby pety dostały się głębiej. Ten sposób na kreta również okazał się nieskuteczny. NIE DZIAŁA. Sierść – ponoć kret nienawidzi psiej czy kociej sierści. Jej zapach potrafi tak irytować twórcę kretowisk, że szybko opuści on miejsce, w którym musi wąchać zapach sierści. Co ciekawe, w sieci możesz nawet kupić sierść tych zwierząt w woreczkach – nie musisz jej zabierać od swojego zwierzaka. Cóż, przetestowaliśmy. Nie przyniosło to żadnego efektu. Niektórzy sugerowali nawet to, że nie mają kreta, bo po ich podwórku biega pies. Na to nie mogliśmy sobie pozwolić, poza tym znam wielu posiadaczy tych zwierząt, którzy również nie mogli sobie poradzić z kretem. NIE DZIAŁA. Odstraszacz kretów – kiedy już wiedzieliśmy, że żaden darmowy sposób na kreta nie przyniesie efektu, zaczęliśmy szukać gadżetów, które miały pomóc sobie poradzić z naszym problemem. Oczywiście znaleźliśmy setki rozwiązań, a sprzedający każde z nich twierdził, że to właśnie jego propozycja jest najlepsza i na 100 proc. odstraszy kreta. Kupiliśmy w Castoramie 2 takie bzyczki. Koszt: 80 zł. Umieściliśmy w dwóch korytarzach. Sprzęt miał generować taki hałas, którego kret nie toleruje – powinien natychmiast zrezygnować z kopania w okolicy. Efekt? Kret wykopał sam kretowisko dokładnie tam, gdzie znajdował się bzyczek. Fakt, generował on nieznośny hałas, ale nieznośny głównie dla domowników 😉 Kret to miał to… Co gorsze – sprzęt działa na baterie, które wystarczają na ok. 2 tygodnie. NIE DZIAŁA. Karbid – no to kolejny wydatek. Kupiłem karbid. Zapłaciłem za jedną puszkę 40 zł. To już wyglądało dosyć poważnie. Producent twierdzi, że to stary i pewny sposób na to, jak wykurzyć kreta. Więc sprawdziliśmy. Co ciekawe – w opisie produktu nie ma słowa na temat kreta, więc to takie mało oficjalny sposób. Ale cóż, sprawdziliśmy. Jak to działa? Kiedy pojawi się kopiec, to trzeba dokopać się do korytarza, następnie wsypać trochę karbidu, zalać wodą i dalej dwie opcje. Albo zasypać wejście do tunelu, albo położyć na wejściu np. nieco trawy, żeby były przewiew. Testowałem obie metody. Robiłem tak z każdym kretowiskiem, które pojawiło się przez około miesiąc. Efekty zerowe – jak kret kopał, tak robił to dalej. NIE DZIAŁA. Jeśli chcecie przetestować, to macie go TUTAJ. Granulat na kreta – po kolejnych niepowodzeniach w markecie kupiliśmy kolejne cudo. Na szczęście kosztowało kilkanaście złotych, więc potraktowaliśmy to jako kolejny test. Jak to działa? Znajdujesz tunel, nasypujesz do niego granulatu i oczywiście ma on spowodować, że kret zniknie. Niestety, ale nie znika. Testowaliśmy przez ponad 2 tygodni i sypaliśmy to do każdego kopca, jaki powstał. Nie przyniosło to choćby minimalnego efektu. NIE DZIAŁA. Jeśli chcecie przetestować, to macie ten produkt TUTAJ. Odstraszacz solarny – no i na koniec, po miesiącach bezsilności… Tym razem większy wydatek, bo jednak odstraszacz solarny kosztował nas 80 zł. Wystarczył jeden na około 350 metrów działki. Co najlepsze – w instrukcji nie ma ani słowa o krecie. Pierwszy plus rozwiązania jest taki, że odstraszacz nie wymaga baterii – jest solarny, wystarczy słoneczko. Wybiera się tylko pokrętłem, jaki rodzaj hałasu ma generować i na tym zadanie się kończy. Cóż, kret zniknął po kilku dniach, jak ustawiliśmy to na podwórku. Od tej pory minęły ponad 3 miesiące i go nie ma. Nie mogę dać 100 proc. gwarancji, że to efekt tego sprzętu, a nie efekt przypadku, ale wychodzi na to, że to jedyny sposób na to, jak wygonić kreta, który działa. Minusem sprzętu jest to, że generuje uciążliwy dźwięk, ale to działa na ruch, więc kiedy korzystamy z podwórka, to po prostu to wyłączamy. Od długiego czasu mamy święty spokój z kretami. Gdyby coś się zmieniło – na pewno napiszę. DZIAŁA! Jeśli chcecie sprawdzić, to KUPCIE TUTAJ, to strona sprzedającego, od którego kupowałem, ale widzę, że nie zawsze jest dostępny ten sam. Aktualizacja – początek kwietnia 2021 😉 Pół roku po tym sukcesie kret wrócił 😉 Tym razem nie reagował na odstraszacze. Byliśmy trochę bezsilni, ale i tym razem udało się znaleźć sposób na to, jak usunąć kreta z ogrodu. Obraliśmy inną strategię. Pozwoliliśmy mu się rozbestwić i wykopać tyle kopców, ile wlezie. Było ich mnóstwo. Odstraszyć kreta udało się w sposób następujący: do wszystkich kopców trafił w tym samym momencie karbid. I chyba rzeczywiście w momencie nasz szkodnik mógł zwariować, bo gdzie się nie kierował, to pojawiał się ten sam zapach. Prawdopodobnie to skuteczny sposób na to, jak pozbyć się kreta z działki. Tym razem nie sądzę, aby to był zbieg okoliczności. Nie ma go od ponad 2 miesięcy. Jeśli macie inne skuteczne sposoby na to, jak wytępić kreta, to dzielcie się nimi 😉 Zobacz Również Komentarze Kreta to nie tylko piękne plaże, zabytkowe miasteczka czy wysokie góry. Kreta to także wąwozy, a jest ich na tej wyspie kilkadziesiąt. Są wąwozy krótkie, jak Wąwóz Topolia, mający jedynie 1,5 km długości, ale są też i znacznie dłuższe, jak Samaria - około 18 km długości. Niektóre z nich są szerokie, a niektóre niezwykle wąskie. Niekiedy da się przejechać przez nie samochodem, w większości trzeba jednak pokonać pieszo, a i zdarza się, że trzeba wskoczyć od czasu do czasu do zimnej wody. Większość z wąwozów przebiega w kierunku północ-południe i kończy się przy Morzu Libijskim. Ale nie wszystkie. Dziś opowiem Wam o moich ulubionych wąwozach, przez które miałem okazje wędrować w tym roku na Krecie ;)Wąwóz AvlakiWąwóz Avlaki znajduje się w moim ulubionym regionie Krety czyli Półwyspie Akrotiri. Żeby dostać się do tego wąwozu, trzeba dojechać do klasztoru Gouverneto i stamtąd zacząć pieszą wędrówkę. Najpierw idzie się około 15 minut do Jaskini Niedźwiedziej, a następnie mija się ją i schodzi wąskim, brukowanym traktem w głąb wąwozu. Droga do Jaskini Niedźwiedziej Zejście do Wąwozu Avlaki i widok na pobliską zatoczkę. Po kolejnych 15 minutach można dojść do najciekawszego miejsca w wąwozie. Jest nim Klasztor Kathoiko, którego historia sięga X wieku. Wtedy to Św. Jan Pustelnik, mieszkający w jednej z jaskiń, założył w tym miejscu mały klasztor, który po jego śmierci był rozbudowywany przez pustelników, ascetów przybywających w to miejsce. Mnisi z klasztoru wynieśli się w okolicach XVII wieku, kiedy to piraci często przybywali w to miejsce, by obrabować majątki klasztoru. Przenieśli się wtedy do Gouverneto, a Moni Katholiko pozostał niezamieszkały aż do dzisiaj. Fakt, że budowla jest opuszczona sprawia, że atmosfera tego miejsca jest niesamowita. W ciszy można podziwiać wyrzeźbiony z kamienia i wkomponowany w ścianę wąwozu klasztor, wybudowany w stylu bizantyjskim. Zajrzeć można do cel, dawniej zamieszkałych przez mnichów. Wrażenie też robi ogromny, kamienny most. Klasztor Katholiko Zabudowania klasztorne Z klasztoru można zejść na dno wąwozu, jednak trzeba mieć dobre obuwie, gdyż nie idzie się żadną ścieżką, a trzeba zejść po skałach. Po około 15-minutowym spacerze na północ można dojść do zatoczki, która kiedyś pełniła funkcje portu. Widać jeszcze część kamiennych zabudowań. Wąwóz Avlaki Niesamowitym plusem tego miejsca jest to, że nawet w sezonie często spotkać w tym wąwozie żywą duszę. Miejsce jest mało znane i nie przyjeżdżają tu zorganizowane wycieczki, dzięki temu można odpocząć od ludzi w trakcie sezonu. Kozy potrafią wejść praktycznie na każdą skałę ;) Z wąwozu wraca się tą samą drogą, która pod górę jest znacznie bardziej męcząca i wymagająca, dlatego trzeba mieć chociaż trochę kondycji by ją pokonać ;) Długa droga w dół (albo górę) To nie jedyny wąwóz na Akrotiri. Jest jeszcze jeden, którego przejście zostawiłem sobie na przyszły sezon, a jego ujście znajduje się w Seitan Limani, czyli Zatoce (Portach) Szatana, o której pisałem w poście o Akrotiri. Wąwóz Św. IrenyWejście do tego wąwozu znajduje się miejscowości Agia Irini (Św. Irena), która leży na drodze pomiędzy miejscowościami Chania i Sougia. Nie jest to wymagający wąwóz i przeznaczony dla niedoświadczonych piechurów. Ma on długość około 7,5 km i różnica wysokości to około 500 metrów. Przejście go zajmuje około 2,5 godziny. Wejście do wąwozu Co jest charakterystyczne dla tego wąwozu, to przede wszystkim bogata roślinność, którą się mija spacerując po nim. Co mnie szczególnie w nim urzekło to przede wszystkim piękny, stary gaj oliwny na początku wąwozu. Niezwykle wiekowe drzewa nadają fajny klimat tego miejsca. Ponadto było to jedyne miejsce, gdzie widziałem kozy kri-kri w warunkach naturalnych z odległości około 3 metrów. W Wąwozie Samaria często schodzą do turystów, jednak, jak ja tam chodziłem, to ani razu ich nie spotkałem. Stare drzewo oliwne Początek szlaku Kri-Kri zwana inaczej Carpa Aegagrus Cretica Motylek ;) Są też duże orły polujące na kri-kri ;) W najwęższym miejscu ściany tutaj zbliżają się do siebie na odległość dziesięciu metrów, czyli biorąc pod uwagę inne wąwozy na Krecie, nie jest to oszałamiająca odległość, jednak ich wysokość, to często ponad 500 metrów. Szlak przez wąwóz to część szlaku E4 Najwęższe miejsce w wąwozie W sezonie przejście tego małego kanionu jest płatne 2€ od osoby. Dzięki temu strażnicy mają fundusze na utrzymanie porządku w wąwozie. Wyjście z niego znajduje się przy Tawernie Oasis, gdzie można odpocząć, a właścicielka z chęcią pomoże w zorganizowaniu transportu do Sougia, do której jest jeszcze około 7 km. Stamtąd o godzinie 18:30 odjeżdża autobus komunikacji do Chania, przejeżdżający przez Agia Irini (dobra opcja, jeśli zostawiliście tam samochód) czy Omalos. Plaża w Sougia Wąwóz ImbrosWąwóz Imbros, to wąwóz, który jest bardzo fajną alternatywą dla Wąwozu Samaria. Długi na około 7 km nie jest zbyt wymagający. Zasłynął podczas drugiej wojny światowej, kiedy to wojska alianckie uciekały z wyspy po Bitwie o Kretę na południe do miejscowości Chora Sfakion, skąd mieli być ewakuowani okrętami. Brytyjczycy, żołnierze z Nowej Zelandii i Australii (około 20 tys. żołnierzy) po przegranej walce z hitlerowcami przedzierali się przez ten wąwóz tak, jak teraz przedziera się przez niego wielu turystów w środku sezonu letniego. Początek wąwozu Wąwóz zaczyna się w miejscowości Imbros, gdzie można przy tawernie zostawić samochód i udać się w pieszą wędrówkę. Znajduje się ona na trasie do miejscowości Chora Sfakion. Na początkowych kilometrach nie robi on najmniejszego wrażenia. Ot, zwykła ścieżka wśród wzgórz. Jednak z czasem zbliżają się one do siebie i w najwęższym miejscu ma on zaledwie niecałe 2 metry szerokości. Najwęższe miejsce w wąwozie Woda potrafi sięgać tu czasem do 1,60 m. Jakby się komuś coś stało, to osiołek chętnie pomoże ;) W sezonie wejście do wąwozu jest również płatne, a porządku w jego wnętrzu pilnują strażnicy wąwozu. W razie, gdyby komuś stała się krzywda, oferują oni pomoc w transporcie i można wąwóz opuścić na grzbiecie osiołka. Koniec wąwozu znajduje się niedaleko Morza Libijskiego, jednak często zanim się tam dotrze, to jest się zahaczony przez właścicieli tawern, którzy oprócz zimnego napitku oferują również podwózkę pick-upem na początek wąwozu za 5€. Warto skorzystać z takiej przejażdżki, gdyż wrażenia z podróży po krętych drogach na pace samochodu, prowadzonego przez szalonego Sfakiotę, będą z pewnością niezapomniane. Warto jednak ubrać kaptur na głowę, bo strasznie wieje, gdy się jedzie po górskich drogach z prędkością ponad 70km/h. Droga z Chora Sfakion na północ wyspy. Można ją pokonać na pace pick-upa ;) Wąwóz SamariaCzas na królową nie tylko kreteńskich wąwozów, ale także europejskich - Samarię - najdłuższy suchy wąwóz Europy. Suchy, bo można go przejść suchą stopą, aczkolwiek raz mi się to nie udało :) Na Omalos można podziwiać samca kozy kri-kri. Niestety w niewoli. Wąwóz Samaria, to najbardziej znany wąwóz na Krecie, a co za tym idzie, w sezonie najbardziej zatłoczony. Jego historia jest równie długa, jak historia całej Krety. Sięga czasów, kiedy do mitologia mieszała się z prawdziwym życiem. Dawniej nazwa tego wąwozu brzmiała Tarra, od rzeki, która przepływa jego dnem - Tarraeos. Taką samą nazwę nosiło również miasto na krańcu wąwozu, zbudowane pięć wieków przed naszą erą, które było wtedy niezwykle popularne i posiadało nawet swoją własną monetę. Podobno miasto Taras we Włoszech było ówczesną kolonią owego miasta Tarra. Szczególny rozkwit miasta i wąwozu przypadał na czasy panowania rzymskiego. Zejście do Samarii Dzisiejsza nazwa wąwozu pochodzi od egipskiej ikony Św. Marii znalezionej w tym miejscu. Specjalnie dla niej wybudowana została kaplica i wąwóz przejął jej nazwę, która z czasem przekształciła się w Sia Maria, aż końcu w Samaria. W czasach okupacji weneckiej w wąwozie, około roku 1319, ukrywała się rodzina Skordilis. Zabili oni dowódcę garnizonu weneckiego i jego straż. Powodem była obraza pięknej, legendarnej, jasnowłosej Chrysomaloussy, której to owy dowódca uciął mieczem jej długi warkocz, gdy ona spoliczkowała go, karcąc za próbę pocałunku na ulicy. Przez siedemnaście miesięcy armia wenecka atakowała wąwóz, a mieszkańcy Sfakii dostarczali uciekinierom żywność. Ostatecznie piękna Chreyssomalussa umarła z żalu i pochowana została obok swojego narzeczonego w wąwozie. Koń strażnika Samarii W czasach panowania turków na wyspie, mieszkańcy Sfakii i innych części Krety również szukali schronienia w Samarii. W latach 1935-40 generał Mandakas i inni rewolucjoniści także ukrywali się tutaj. Ponadto w czasie II Wojny Światowej grecki rząd przekraczał kanion, kierując się przez morze do Egiptu. Natomiast w czasach okupacji niemieckiej ruch oporu zrobił sobie z tego miejsca kryjówkę i bazę wypadową na inne tereny wyspy. Wejście do wąwozu znajduje się na płaskowyżu Omalos, w tym samym miejscu, gdzie zaczyna się szlak na Gingilos. Spacer zaczyna się od Xyloskalo czyli Drewnianych stopni, prowadzących w dół wąwozu. Po około godzinnym zejściu wzdłuż pionowej ściany dochodzimy do koryta rzeki i następnie idziemy obok niej. Od czasu do czasu zmieniając stronę, przeskakując po kamieniach by przeciąć rzekę. Mijamy po drodze kaplicę Agios Nikolaos pod długowiecznym, olbrzymim cyprysem. Niektórzy twierdzą, że w starożytności było tu sanktuarium dedykowane Apollo lub Dianie. Przechodzimy obok starych bastionów obronnych przed Turkami, a schodząc w głąb Samarii możemy dostrzec dwa inne wąwozy - Sideropoulo i Kalokabos. Ten drugi zaczyna się w sercu Lefka Ori i szlak jest zbudowany na niebezpiecznych urwiskach oraz trudno go znaleźć, więc można go zwiedzać tylko z przewodnikiem. Wejście do opuszczonej wioski Wioska Samaria W połowie wąwozu dociera się do opuszczonej wioski Samaria. Ludność z niej została przesiedlona w 1962, kiedy to powstał tutaj Park Narodowy Lefka Ori. Obecnie zabudowania w wiosce pełnią rolę domów mieszkalnych dla strażników parku, punktów medycznych czy domów gościnnych dla naukowców. W tym roku było pewne wydarzenie, które na pewno zapamiętają uczestnicy jednej z wycieczek do wąwozu. Otóż na skutek załamania pogody w wąwozie zostało uwięzionych 70 osób. Nie mogli oni kontynuować podróży przez najwęższe miejsce w wąwozie na skutek spadających skał, ani nie mogli już zawrócić, gdyż była późna godzina, więc musieli nocować w opuszczonej wiosce wraz ze strażnikami. Niesamowite przeżycie i żałuję, że mnie ono nie spotkało :( Żelazne Wrota Przejście przez Żelazne Wrota Końcówka szlaku Idąc dalej, dochodzimy do głównej części wąwozu, gdzie ściany zbliżają się do siebie na niezwykle bliską odległość. W najwęższym miejscu jest 3,5 metra szerokości, a skały Ksylo Portas (Żelaznej Bramy) mają ponad 300 metrów wysokości. Człowiek w tym miejscu czuje się naprawdę malutki. Przez bramę przechodzi się po skałach lub drewnianych kładkach. Cały czas towarzyszy nam szum strumienia, który pędzi koło nas z zawrotną prędkością na południe w stronę Morza Libijskiego. Kamienny most w Agia Roumeli Kto ma ochotę, to może po przejściu wąwozu wejść na wzgórze do ruin zamku, skąd rozciąga się piękny widok na Morze Libijskie. Gdybym miał okazję, to z chęcią robiłbym się tam z namiotem ;) Na koniec dochodzi się do wioski Agia Roumeli, która to była głównym miejscem ataków podczas panowania Turków. W 1866 roku trzy tureckie statki bombardowały wioskę, budynki, gdzie chroniły się kobiety z dziećmi. Trzykrotnie próbowali zająć ową wioskę, ale za każdym razem im się to nie udawało, nawet jak sprowadzili 1500 Albańczyków. Rok później Omer Pasha wylądował w pobliżu wioski z czterotysięczną armią, ale nie udało mu się zająć wąwozu z zabarykadowanymi Grekami, więc podpalił Agia Roumeli. Wąwóz Aradena, widziany z promu do Chora Sfakion Obecnie w wiosce znajduje się kilkanaście domów, kilka hoteli i tawern. Trudy przejścia wąwozu można zmyć w zimnym Morzu Libijskim, a wydostać się stąd można jedynie promem, który odpływa codziennie do Paleochory lub Chora Sfakion, gdzie czekają już autobusy komunikacji, jadące do Chania. Wąwóz Św. AntoniegoNa koniec tego jakże obfitego w zdjęcia posta opowiem Wam o Wąwozie Św. Antoniego. Wąwozie, którego przejście sprawiło mi największą frajdę. Wejście do wąwozu Żeby się do niego dostać, trzeba się udać w stronę miejscowości Patsos, około 20 km na południe od Rethymno. Przejście całego wąwozu w jedną stronę zajmuje około godziny, więc nie jest to długi wąwóz. Wąwóz widziany z punktu widokowego Większą część szlaku idzie się po zacienionym terenie. Wejście jest przy dużej tawernie, w której organizowane są bardzo często duże imprezy, jak np. wesela (a wesela na Krecie potrafią być naprawdę duże). Najpierw schodzi się do malutkiej cerkiewki św. Antoniego, znajdującej się w małej grocie. Została ona odkryta przez archeologów w XIX wieku, jednak znaleźli oni świadectwa kultu tutaj sprzed czasów chrystusowych, a nawet około minojskich. Spod świątyni możemy udać się na punkt widokowy, skąd rozpościera się widok na część wąwozu. Nie oddaje on jednak tego, co nas czeka, gdy zejdziemy w dół i pójdziemy w dalszą drogę. Całe przejście przez ten mały kanion odbywa się pomiędzy wysokimi ścianami. Idzie się praktycznie cały czas w dół, ale nie po jakiejś wydeptanej ścieżce. Szlak jest delikatnie oznakowany, ale przez jego większą część idzie się po skałach i wielkich głazach. Bardzo często w asekuracji pomagają liny czy drewniane drabinki i właśnie to czyni ten wąwóz niezwykle atrakcyjny. Często musisz używać rąk, by go pokonać. Po takich głazach trzeba się czasem wspinać ;) Najlepsze jest jednak to, że na początku sezonu lub też po bardziej ulewnych dniach po dnie wąwozu płynie rzeka, przez co jest dużo wodospadów, które trzeba również pokonać. Czasami trzeba po prostu wskoczyć do wody, która sięga do klatki piersiowej i płynąć, by dotrzeć do kolejnej części szlaku. Gdy ja pokonywałem ten wąwóz, był akurat sierpień i nie padało od jakiegoś miesiąca, w związku z czym rzeki w wąwozie nie było, tylko o czasu do czasu pojawiał się nikły strumień. Nie było jednak potrzeby by zanurzać się w wodzie. Moja koleżanka była natomiast pod koniec września u Św. Antoniego i część wąwozu... przepłynęła :D Na końcu wędrówki czeka nas droga górska, która oddziela wąwóz od Jeziora Amari Dam. Sztuczny zbiornik retencyjny jest siedliskiem różnego rodzaju flory i fauny, ale zasłynął przede wszystkim w zeszłym roku, kiedy to w jego wodach pojawił się... krokodyl. Nikt nie wie, skąd on się tam wziął. Prawdopodobnie ktoś go sobie na Kretę sprowadził za młodu, a potem, gdy ten zaczął rosnąć, to go wypuścił do jeziora. Początkowo żywił się małym ptactwem, a gdy urósł zajadał się kozami i owcami. Próbowano go bezskutecznie złapać i otrzymał jedynie imię od lokalnej społeczności - Syfis. Ostatecznie nie przeżył bardzo srogiej jak na ten klimat zimy i w marcu tego roku odnaleziono jego ciało. Mieszkańcy jednak o nim pamiętają i stał się nawet ikoną okolicy. Początek Jeziora Amari Dam Żeby się stąd wydostać, to albo trzeba zadzwonić po taksówkę (jeśli się wcześniej z kimś nie dogadałeś na przyjazd w to miejsce) albo pójść z buta do najbliższej miejscowości, do której blisko wcale nie jest i może Ci to zająć więcej czasu niż przejście samego wąwozu. Ja jednak polecam drogę w druga stronę i wspinaczkę na początek wąwozu. Znowu musisz się wtedy zmierzyć z wielkimi głazami i skałami. Gdy już pokonasz Antoniego, to możesz zjeść niezły obiad w tawernie i wrócić spokojnie do domu lub pojechać na drugą stronę jeziora na tamę, wybudowaną w 2008 roku, która odgradza je od okolicznych miejscowości. Widok z tamy na Jezioro Amari Dam To nie są wszystkie wąwozy, po jakich chodziłem. Jest ich znacznie więcej, ale te zdecydowanie są najlepsze. Na przyszły rok zostawiłem sobie jednak kilka do przejścia, w tym Wąwóz Aradena, którego przejście jest ponoć również niesamowite. Ponadto nad tym wąwozem przerzucony jest most, wybudowany w latach 80-tych XX wieku, z którego organizowane są skoki na bungy. Spada się wtedy przywiązany do liny 138 metrów w głąb kanionu. Kreta to doskonałe miejsce dla miłośników trekkingu. Mnogość pieszych szlaków poprowadzonych wzdłuż wybrzeża, czy też przez jeden z wielu wąwozów wręcz zachęca do podejmowania tego typu aktywności. Przebywając na Krecie można również pokusić się o to aby zdobyć szczyt jednej z tamtejszych gór. Poniżej znajdziecie "przepis" wejścia z płaskowyżu Lakkos Migerou na Psiloritis (Timios Stavros - Święty Krzyż), czyli szczyt najwyższej góry Krety wznoszący się na wysokość 2456 m Opis ten będzie przydatny osobom, które planują przyjechać tu w okresie lata, późnej wiosny oraz wczesnej jesieni. Zdjęcia będące ilustracją poniższego artykułu pochodzą z wiosny oraz z lata. Co zabrać ze sobą Nim wejdziecie na szlak, warto zastanowić się co zabrać ze sobą na tę wycieczkę. Kilka elementów na pewno trzeba zaliczyć do pakietu obowiązkowego, który powinniście mieć ze sobą. Jednymi z ważniejszych są dobry krem z filtrem, nakrycie głowy oraz okulary przeciwsłoneczne. W czasie wejścia na Psiloritis praktycznie przez cały czas będzie wystawieni na działanie promieni słonecznych. Niska wysokogórska roślinność sprawi, że jedynie na samym szczycie będziecie mogli liczyć na odrobinę cienia przy niewielkiej kapliczce. Chociaż sam szlak jest stosunkowo prosty i nie wymaga użycia specjalistycznego oprzyrządowania to mimo wszystko nie można zapomnieć o odpowiednim obuwiu. W jego wyborze kluczowe znaczenie ma charakterystyka podeszwy, która powinna posiadać agresywny bieżnik zapewniający dobre trzymanie. Naszym zdaniem minimum pozwalające na bezpieczne przejście tego szlaku to solidne buty trialowe, podejściowe lub trekkingowe. Odradzamy natomiast używanie sandałów trekkingowych. W wielu miejscach szlak pokryty jest drobnymi luźnymi kamieniami, które bardzo często mają ostre krawędzie. W składzie obowiązkowego wyposażenia musi się również znaleźć odpowiednia ilość wody. Pamiętajcie, że na szlaku nie ma ani jednego miejsca, w którym będziecie mogli uzupełnić swoje zapasy. Dobrze jeśli wśród zabranych płynów znajdzie się również sok, lub inny napój, który pozwoli uzupełnić poziom minerałów. Warto zabrać ze sobą również drobne przekąski, które dodadzą Wam dodatkowego kopa energetycznego. Niestety ciężko będzie określić ilość płynów, a także jedzenia, które musicie zabrać ze sobą, gdyż jest to dosyć indywidualna cecha zależna również od pogody. Na podstawie wyliczeń endomondo możemy Wam jedynie podpowiedzieć, że aplikacja ta wskazywała nam wymagane nawodnienie na poziomie około 0,8l wody przypadającej na jedną osobę. Naszym zdaniem 1,5l butelka wody przypadająca na osobę to bezpieczne minimum. Ilość ta powinna być odpowiednio zwiększana w przypadku wysokich temperatur. W oddali widoczna jest droga dojazdowa oraz Lakkos Migerou W czasie podejście powinniście kontrolować ilość swoich zapasów wody. Warto określić graniczną wartość, przy której podejmiecie ewentualną decyzję o rezygnacji z dalszej wspinaczki. Jeśli uszczupliliście swoje zapasy o ponad połowę i w dalszym ciągu będzie daleko od szczytu to naszym zdaniem powinniście bezwzględnie zrezygnować. Do sprawnego przejścia szlaku niezbędny będzie również dobry plecak. Najlepiej jeśli będzie to dedykowany trekkingowy z możliwością zapięcia w pasie. Pamiętajcie, że wejście na Psiloritis to relatywnie męcząca wycieczka, która będzie trwać przynajmniej kilka godzin. Nie warto odbierać sobie przyjemności tego podejścia skazując się na katusze noszenia niewygodnego plecaka. Dobrym pomysłem jest zabranie ze sobą kijków trekkingowych, które naszym zdaniem nie stanowią jednak niezbędnego wyposażenia. Mogą być one jednak pomocne w tych partiach szlaku, w których ścieżka pokryta jest luźnymi kamieniami. W miejscach tych stosunkowo łatwo stracić "grunt pod nogami" i właśnie w tych sytuacjach kijki są szczególnie przydatne wydatnie zmniejszając ryzyko upadku . Taki ekwipunek dla własnego komfortu warto uzupełnić o drobny zestaw podstawowych opatrunków. Tak jak pisaliśmy wcześniej, w wielu miejscach szlak jest pokryty ostrymi kamieniami, które w kontakcie ze skórą mogą prowadzić do drobnych otarć lub skaleczeń. Warto wspomnieć również kilka słów na temat ubioru. Nawet w okresie letnim temperatura powietrza na samej górze może być wyraźnie niższa niż ta odnotowywana na płaskowyżu Lakkos Migerou. Przydatna może się okazać przewiewna bluzka z długim rękawem. Zimno może być szczególnie dotkliwe w momentach, gdy Psiloritis będzie spowite chmurami, co może się zdarzyć nawet w szczycie sezonu wakacyjnego. Przy okazji warto wspomnieć, że pogoda w tym miejscu bywa bardzo zmienna. Do samochodu warto zabrać nieco większy zestaw ubioru, który możecie dowolnie komponować dostosowując go do warunków panujących przy schronisku. Jeśli będziecie cieszyć się bezchmurnym niebem to w takim wypadku zabranie dodatkowych cieplejszych rzeczy może nie być potrzebne. Dobrym przykładem takiej drastycznej zmiany pogody może być to, na jakie warunki natknęliśmy się tu w czasie jednego z naszych wiosennych podejść. Po przyjeździe na płaskowyż Lakkos Migerou przywitała nas niska podstawa chmur, duża wilgotność oraz przenikliwe zimno. Na szlak wchodziliśmy ubrani w soft shelle, polary, dodatkowe bluzki z długim rękawem, szaliki, a także czapki i rękawiczki. I mimo takiego stosunkowo grubego ubioru na cebulkę musimy przyznać, że nie był to strój zapewniający nam szczególne ciepło. W trakcie podejścia jednak bardzo szybko pojawił się delikatny wiatr, który przegonił chmury. W ciągu kilkudziesięciu minut wchodziliśmy w krótkich rękawkach skąpani w promieniach gorącego kreteńskiego słońca. Polary i kurtki natomiast wylądowały w plecakach. Dla odmiany dosłownie dwa dni później mieliśmy odwrotną sytuacje. Z Lakkos Migerou wyruszaliśmy skąpani w promieniach słonecznych. Krótkie rękawki to był w zupełności wystarczający strój. Jednak po przejściu przez pierwsze siodełko i wyjściu na trawera Agathiasa złapał nas silny, porywisty wiatr, którego zimne podmuchy bardzo szybko zmusiły nas do ubrania się w kurtki. Przed wyruszeniem w góry i na szlak Rejon masywu Psiloritis to bardzo odludna część Krety. Przy odrobinie szczęście może się zdarzyć tak, że nie spotkacie tu ani jednej osoby, a jedynymi towarzyszami waszej wycieczki będą pasące się tu kozy i owce. W czasie podejścia nie możecie również liczyć na możliwość komunikacji za pomocą telefonu komórkowego (stan na połowę 2016 roku). Z tego względu zalecamy Wam, żeby przed wyruszeniem na płaskowyż Migerou poinformować pracownika hotelu o swoich planach, podając również orientacyjny czas powrotu. W przypadku ewentualnych problemów ułatwi to działanie służbom ratunkowym. To samo miejsce wiosną oraz latem Dwa szlaki najpopularniejsze wśród turystów planujących wycieczki na Psiloritis to te wiodące z Lakkos Migerou oraz z płaskowyżu Nida. Poniższy opis będzie dotyczył tego pierwszego szlaku, który jest naszym zdaniem zdecydowanie łatwiejszy i wymaga poświęcenia mniejszej ilości czasu na przejście. Na opisie tym mogą bazować osoby, które planują tę wycieczkę w okresie późnej wiosny, jesieni oraz lata. Dla turystów wybierających się tu zimą oraz wczesną wiosną opis ze względu na pokrywę śnieżną może mieć ograniczone zastosowanie lub być zupełnie nieprzydatny. Pamiętajcie, że w tym okresie wejście na Psiloritis poza dostosowaniem swojego ubioru do temperatury będzie mogło wymagać zabrania dodatkowego górskiego ekwipunku. Przebieg szlaku oraz jego profil zarejestrowany w Endomondo Opis szlaku Na końcu krętej drogi wiodącej z wioski Livadia do Lakkos Migerou znajduje się parking oraz niewielkie schronisko składające się z trzech kamiennych budynków. W obiekcie, którym opiekuje się Stowarzyszenie Kulturalne z miejscowości Livadia, znajdziecie toaletę z bieżącą wodą, a także pomieszczenie ze skromnym aneksem kuchennym, w którym w przypadku awaryjnej sytuacji można także zorganizować sobie nocleg. Jeśli jednak planujecie zdobycie Psiloritis w lecie to wątpliwe, aby była konieczność korzystania z tych dodatkowych "udogodnień". Nie spodziewajcie się jednak zastania tu jakiś super warunków czy też czystych toalet. Pamiętajcie jednak aby szanować to miejsce oraz trud włożony w jego stworzenie. Nie niszczcie niczego ani też w miarę możliwości nie pozostawajcie śmieci. Schronisko na płaskowyżu Lakkos Migerou Całkowita długość szlaku w obie strony to około 10,5 kilometra, czas przejścia w relatywnie spokojnym tempie (bez uwzględnienia przerw) oscyluje w okolicach 5h. Różnica wysokości pokonana w czasie podejścia wynosi niecałe 900 metrów. Praktycznie przez większą część drogi szlak jest bardzo dobrze widoczny. Mimo wszystko w kilku miejscach natkniecie się na oznaczenia, które wykonywane są na różne sposoby. Najbardziej oficjalna forma oznaczenia, to metalowe rurki, które na górze mają przyczepione charakterystyczne żółto-czarne plakietki wyznaczające przebieg szlaku E4. W niektórych miejscach szlak wyznaczany jest również przez strzałki namalowane czerwoną farbą. W górnej części szlaku można natknąć się również na oznaczenie składające się z dwóch czerwonych kropek. Takimi znakami wyznaczony jest równoległy odcinek szlaku, który w drodze powrotnej biegnie w kierunku płaskowyżu Nida oraz południowego wybrzeża. Początek szlaku znajdujący się na wysokości około 1550 m wyznaczony jest przez tablicę informacyjna oraz niewielki kierunkowskaz. Od tego miejsca prowadzi stosunkowo dobra ścieżka ułożona z płaskich kamiennych płyt. I chociaż jest ona bardzo wygodna to jednak nie warto przyzwyczajać się do niej, gdyż stosunkowo szybko jej jakość pogarsza się a sam szlak robi się coraz bardziej stromy. Schronisko na płaskowyżu będzie widoczne przez bardzo długą część szlaku Na tym etapie dostrzeżenie szczytu Psiloritis wciąż nie będzie możliwe. Jego wierzchołek znajduje się z prawej strony szlaku i zakryty jest przez jedno z wielu okolicznych wzniesień. Ścieżka, która będzie stawać się coraz bardziej stroma, będzie natomiast kierować Was na północne zbocze góry Aghatias. Po przejściu około kilometra na wysokości 1750 m natkniecie się na pierwsze wypłaszczenie. Ten chwilowy odpoczynek po pierwszym etapie szlaku przyda Wam się tym bardziej, że następne 750 metrów szlaku to stosunkowo strome podejście, na przestrzeni którego pokonacie różnicę wysokości wynoszącą około 250 m. Docierając do tego miejsca będziecie mogli podziwiać piękną panoramę na płaskowyż Migerou oraz na okoliczne wzniesienia, z których znaczna część będzie znajdować się już poniżej Waszej wysokości. I znów po chwilowym odpoczynku Wasze nogi będą musiały zmierzyć się z kolejnym stromym podejściem. Najbliższy kilometr szlaku to naszym zdaniem jeden z jego bardziej niewdzięcznych etapów. Od tego miejsca szlak ulega wyraźnemu pogorszeniu, kamienne płyty powoli zanikają ustępując miejsca luźnym kamieniom oraz żwirowi. Charakterystyczna kapliczka ułatwia identyfikację najwyższego szczytu Krety Po przejściu 3,3 km dojdziecie do niewielkiego siodła znajdującego się na wysokości około 2250 m. Jego południowy kraniec wyznaczony jest przez wspinające się stromo zbocze góry Aghatias. W miejscu tym po raz pierwszy będziecie mogli wypatrzyć cel waszej wycieczki, czyli szczyt Psiloritis. Patrząc na zachód zobaczycie zarys niewielkiej kamiennej kapliczki wyznaczającej najwyższy punkt tej góry. Ciut powyżej siodła szlak wiodący z Lakkos Migerou łączy się ze szlakiem, którym można dojść na Psiloritis z płaskowyżu Nida. Wychodząc z siodła proponujemy kierować się nieco bardziej na południowy wschód, gdzie dojście do łączenia obu szlaków jest odrobinę łagodniejsze, a podłoże jest bardziej stabilne. Wchodząc na szlak wiodący z Nidy skręcie w prawo kierując na zachód. Przed Wami z lewej strony rozpościerać się północne zbocze góry Aghatias, które pokonacie wznoszącym się powoli trawersem. To bezsprzecznie jeden z przyjemniejszych odcinków tego trekkingu. Pamiętajcie jednak, że chociaż wyraźnie wytyczony szlak pozwala na swobodny marsz to powinniście zachować tu stosowną ostrożność. W kilku miejscach szlak przebiega przez bardzo strome zbocze składające się ze skalnego rumoszu. Szczególną uwagę powinniście zachować w tym miejscu jeśli Wasza wycieczka przypadnie na okres wczesnej wiosny. Możecie wtedy natknąć się tu na śnieżne pola, których zewnętrzna powierzchnia bywa pokryta warstwą lodu. Wchodzenie na nie bez niezbędnego dodatkowego ekwipunku niesie ze sobą spore ryzyko. W okresie letnim jednak najprawdopodobniej nie zobaczycie już śniegu na Psiloritis (ewentualnie mogą to być jakieś drobne pozostałości znajdujące się w zagłębieniach). W oddali widoczna skała w Matala oraz plaża pomiędzy Tympaki, Kalamaki i Kommos Po przejściu długiego trawersu dojdziecie do kolejnego siodła, które znajduje się między szczytem wzniesienia Aghatias a Psiloritis. W miejscu tym po raz pierwszy będziecie mieć możliwość podziwiania widoku na południowe wybrzeże Krety, które znajduje się z lewej strony szlaku. Niestety widok ten nie będzie Wam towarzyszyć zbyt długo w dalszej wędrówce. Opuszczając siodło szlak schodzi ku północnemu trawersowi zbocza góry a następnie rozdziela się na kilka ścieżek. My polecamy Wam trzymanie się najwygodniejszej z nich. Po pokonaniu kolejnych kilkuset metrów dojdziecie do kolejnego wypłaszczenia. W miejscu tym szlak wchodzi na pośredni szczyt zbocza. Przed Wami znów będzie rozpościerać się panorama na południowe wybrzeże Krety. Dalsza część szlaku jest stosunkowo stroma i dopiero tuż pod samym szczytem nachylenie zbocza ulega wyraźnemu złagodzeniu. Pokonując nieco ponad 5 km górskiego szlaku staniecie na najwyższej górze Krety na wysokości 2456 m Swój sukces możecie obwieścić "całemu światu" (czyli najprawdopodobniej kilku okolicznym kozom oraz owcom) bijąc w dzwon Timios Stavros :). Charakterystyczna kapliczka na szczycie Będąc już na szczycie warto zrobić sobie dłuższy odpoczynek. Przy dobrej pogodzie możecie podziwiać w tym miejscu unikalna panoramę, która obejmuje zarówno północne, jak i południowe wybrzeże. Patrząc na północny wschód, będziecie mogli zobaczyć białe zabudowania tworzące Heraklion. Z tak odległej perspektywy łatwo zauważyć jak bardzo rozległe jest to miasto. Patrząc na zachód będziecie mieć przed sobą góry Białe (Lefka Ori). Natomiast na południu będziecie widzieć rozległe pola Messary, góry Astriousa, a także wybrzeże w okolicach miejscowości Kalamaki, które zamknięte jest charakterystycznymi skałami Matali. Waszą uwagę może również przykuć niewielkie lotnisko wojskowe znajdujące się przy bazie wojskowej w Tympaki oraz mnogość foliowych namiotów. Widoczne ze szczytu pasmo gór Lefka Ori Zejście w dół i droga powrotna Czas poświęcony na zejście może być krótszy nawet o około ⅓ w stosunku do podejścia. Pamiętajcie jednak, że będzie to zależne od waszego tempa, a także od stanu szlaku. Przed zejściem w dół warto poprawić sznurowanie obuwia tak aby stopa nie miała tendencji do zsuwania się na przód buta. W dolnych partiach, gdzie żwirowy szlak przeplata się z pozostałościami kamiennej ścieżki trzeba uważać na luźne kamienie. Kilka razy, szczególnie w czasie letniej wycieczki na Psiloritis, zdarzało nam się niemile poślizgnąć na takich luźnych drobnych kamieniach leżących na większych płytach. Choćby właśnie z tego względu przy zejściu mogą być pomocne kijki trekkingowe, które w awaryjnych sytuacją dają dodatkowe punkty podparcia. Po zejściu na parking pamiętajcie o tym aby zrobić sobie choćby małą przerwę regeneracyjną. W schronisku w małym aneksie kuchennym znajduje się zlew z bieżącą wodą, którą możecie sobie przemyć dłonie oraz twarz. Chociaż droga wiodąca do Livadii jest w całości pokryta asfaltem, to jednak jazda po niej wymaga zachowania uwagi. Pamiętajcie również aby ze względu na duża ilość ostrych zakrętów oraz stromych zjazdów jak najczęściej hamować silnikiem. Jest to prosta technika polegająca na stałym utrzymywaniu niskiego przełożenia w skrzyni biegów (w razie konieczności może to być nawet pierwszy bieg) tak aby samochód z puszczonym gazem staczał się ze wzniesienia z w miarę stałą prędkości. Główne hamulce są używane jedynie w celu dohamowania. Jeśli nigdy nie stosowaliście tej techniki jazdy to warto wcześniej przećwiczyć ją na jakimś bezpiecznym wzniesieniu. Czy warto? Wejście na Psiloritis w szczycie sezonu wakacyjnego to stosunkowo łatwy cel wycieczki. Oczywiście pamiętać trzeba o tym, że podejście to choćby ze względu na długość szlaku oraz pokonaną różnicę wysokości stawia przed turystami pewne wymagania kondycyjne. Kanapowi podróżnicy i sportowcy powinni omijać ten szlak szerokim łukiem. Jeśli ktoś jednak nie stroni od aktywności fizycznej oraz długich spacerów to spokojnie może się tu wybrać. Tym bardziej, że wejście na Psiloritis jest niezbyt skomplikowane pod względem technicznym. Wchodząc na tę górę będziecie mieć możliwość podziwiania unikalnych krajobrazów Krety. Rozległa panorama rozpościerająca się ze szczytu góry pozwala na oglądanie zarówno południowego jak i północnego wybrzeża. Dodatkowym atutem tej wycieczki jest to, że zdobycie szczytu Psiloritis jest wciąż niezbyt popularne wśród turystów. W porównaniu do takich atrakcji jak wąwóz Samaria, relatywnie niewiele osób znajduje czas oraz chęci na to aby wejść na tę górę. Warto również dodać, że przejście szlaku budzi szacunek nawet u miejscowych Kreteńczyków. Jeśli więc zależy Wam na tym aby w czasie pobytu na Krecie zrobić coś unikalnego to Psiloritis może być niezłym wyborem. Kreta, góry oraz piesze wędrówki są Waszą pasją to zachęcamy do obserwowania profilu sklepu gdzie cyklicznie pojawiają się oferty grupowych wyjazdów, których celem są ciekawe kreteńskie piesze szlaki. west central east Ciekawe miejsca na Krecie ↤ kliknij odpowiednią część wyspy aby zmienić dolną mapę Knossos Knossos to jeden ze sztandarowych zabytków odwiedzanych przez turystów, jest to też najpopularniejsze miejsce, do którego udają się zorganizowane wycieczki. X więcej Heraklion Heraklion (Iraklion) to największe miasto Krety. Z liczbą prawie 140 tysięcy mieszkańców jest on czwartym co do wielkości greckim miastem. X więcej Margarites Dziesiątki warsztatów rzemieślniczych położonych w tej niewielkiej górskiej wiosce powodują, że Margarites jest jednym z czterech głównych ośrodków, w których wytwarzana jest tradycyjna kreteńska ceramika. X więcej Heraklion - lotnisko Międzynarodowe lotnisko im. Nikosa Kazantzakisa w Heraklionie w chwili obecnej jest największym lotniskiem na Krecie. X więcej Moni Arkadiou Data powstania klasztoru Moni Arkadiou (Arkadi) nie jest dokładnie znana. Wedle tradycji nazwa tego kościoła nawiązuje do imienia Cesarza Arkadiusza, który podobno miał być jego fundatorem. X więcej Rethymnon Rethymnon z około 40 tys. mieszkańców to trzecie co do wielkości miasto Krety. Miejsce to zostało zaludnione już w okresie minojskim. Dawniej miasto było ważnym ośrodkiem handlowym. X więcej Thrapsano Thrapsano to niewielka miejscowość zamieszkała przez nieco ponad 2,5 tysiąca osób, z których zdecydowana większość do niedawna utrzymywała się wykonując zawód garncarza. X więcej Skinaria Skinaria to mała plaża położona wzdłuż niewielkiej zatoki, której ujście z obu stron zakończone jest skalnym wybrzeżem. To wciąż mało znane miejsce pomijane przez masową turystykę X więcej Jaskinia Idi Według mitologii greckiej w jaskini Ida ukrywał się (a może też i urodził) Zeus. Właśnie ten mit jest największym atutem tej jaskini, która nie jest tak ciekawa i piękna jak jaskinia Dikte. X więcej Tripiti Tripiti to niewielka plaża pokryta mieszanką szarego piachu, żwiru i kamieni. Mimo tego, że plaża jest mało zorganizowana i sprawia wygląd półdzikiej, to działa tu jedna niewielka tawerna. X więcej Tripiti Tripiti to niewielka plaża pokryta mieszanką szarego piachu, żwiru i kamieni. Mimo tego, że plaża jest mało zorganizowana i sprawia wygląd półdzikiej, to działa tu jedna niewielka tawerna. X więcej Plakias Plakias to doskonałe miejsce dla osób, które lubią spędzać czas na pieszych wędrówkach. W rejonie miasteczka oraz przyległej okolicy wytyczonych jest kilka pieszych szlaków, którymi możecie dojść do ciekawych plaż. X więcej Klasztor Preveli Obecnie dolny klasztor wciąż nie jest udostępniany dla zwiedzających oraz nie jest wykorzystywany przez mnichów. Zabudowania górnego klasztoru przeszły częściową renowację i stanowią główną siedzibę klasztoru Preveli. X więcej Wąwóz Kourtaliotiko Wąwóz Kourtaliotiko znany również jako wąwóz Asomatos, to bodaj jedna z najbardziej spektakularnych atrakcji przyrodniczych dostępnych w środkowej części Krety. X więcej Minojska Agia Triada Agia Triada to nieduże minojskie stanowisko archeologiczne na południu Krety, znajdujące się w pobliżu Timpaki położone na zachodnim zboczu wzgórza około 40 metrów nad poziomem morza. X więcej Fajstos Około 60 kilometrów na południowy zachód od stolicy Krety - Heraklionu znajdują się ruiny drugiego co do wielkości starożytnego pałacu - Fajstos. X więcej Jaskinia Melidoni Obecnie jaskinia Melidoni (oryginalnie zwana Gerontospilios) jest kojarzona głównie z tragicznymi wydarzeniami, jakie rozegrały się w tym miejscu w 1824 roku. X więcej Twierdza Koules Twierdza ta jest doskonałym przykładem wielokulturowości Krety. Znajdująca się dziś w greckich rękach, została zbudowana przez Wenecjan, ale określana jest nazwą zaczerpniętą z języka tureckiego. X więcej Preveli Beach Preveli to jedna z bardziej rozpoznawalnych plaż znajdujących się na Krecie. X więcej Tylissos Tylissos to jedno z niewielu miejsc na Krecie, które zachowało swoją nazwę od czasów starożytnych. X więcej Damnoni Plaża w Damnoni jest położona po sąsiedzku z Plakias - popularną turystyczną miejscowością X więcej Agios Pavlos Agios Pavlos to niewielka miejscowość położona na południowym wybrzeżu Krety niedaleko miejscowości Saktouria. X więcej Triopetra Triopetra znajduje się u podnóża góry Siderotas około 52 km na południe od Rethymno. X więcej Agia Galini gia Galini (Αγία Γαλήνη) jest jednym z najpopularniejszych nadmorskich kurortów na południowym wybrzeżu Krety. X więcej Obserwatorium Skinakas Obserwatorium jest ulokowane na szczycie góry Skinakas na wysokości 1750m. Pomysł na jego wybudowanie narodził się w 1984 roku. X więcej Armeni Późnominojskie cmentarzysko w Armeni położone jest na obrzeżach tej miejscowości, znajdującej się niespełna 10 km na południe od centrum Rethymno. X więcej Muzeum Wojskowe Muzeum to prezentuje dramatyczną historię Krety napisaną na przestrzeni ostatnich kilkuset lat. X więcej Argyroupolis Współczesna osada znana pod nazwą Argyroupolis została wybudowana na miejscu starożytnego miasta Lappa (zwanego także Lambi) X więcej Lentas Lentas to dobry pomysł dla tych, którzy chcą uciec od miejscowości przesiąkniętych przemysłową turystyką. X więcej Labyrinthaki i Labyrinthos Muzeum Archeologiczne w Eleftherna Estiatorio Chrisopigi Jeśli ktoś z Was szuka dobrej restauracji w pobliżu Matali i Kalamaki, to chcielibyśmy zarekomendować estiatório Chrisopigi. X więcej Gortyna Gortyna uważana jest za jedno z najbardziej rozległych wykopalisk na terenie Grecji. X więcej Psiloritis - Timios Stavros Wąwóz Rouvas Wąwóz Rouvas to jedno z ciekawszych miejsc znajdujących się w tej części Krety. Ciekawie poprowadzony szlak w doskonały sposób ukazuje zmieniających się wygląd tego wąwozu. X więcej Matala Matala jest jedną z najpopularniejszych miejscowości nie tylko południowego wybrzeża ale i całej Krety. W latach 60-tych i 70-tych ta niewielka rybacka wioska była mekką hippisów. X więcej Klasztor Odigitrias Klasztor Odigitrias to jeden z najbardziej znanych klasztorów południowej Krety. Niestety pod względem popularności daleko mu do innych kreteńskich monastyrów. X więcej Kali Limenes Kali Limenes (czyli Dobre Porty lub Piękne Przystanie) to nadmorska miejscowość położona w górach Asterousia znajdujących się na południowym wybrzeżu Krety. X więcej Vathipetro Oprócz słynnych wielkich pałaców na wyspie w okresie minojskim powstało szereg mniejszych rezydencji. Jednym z ważniejszych przykładów jest Vathipetro odkryte około 5 km na północ od Archanes, na południowo-wschodnim zboczu góry Juchtas w środkowej części Krety. X więcej Kommos Podróżując po Krecie nietrudno zwrócić uwagę na to, że większość tamtejszych plaż jest relatywnie małych i krótkich. Szczególny zawód z tego powodu mogą przeżyć osoby przyzwyczajone do naszych krajowych bałtyckich standardów, gdzie piaszczyste wybrzeże ciągnie się kilometrami. Jednak na szczęście nic straconego, gdyż Kreta w swoim bogatym arsenale najróżniejszych plaż może poszczycić się i takimi, które pozwalają na długie spacery wzdłuż wybrzeża. Jedną z nich, szczególnie lubianą przez nas jest plaża Kommos znajdująca się na południu środkowej części wyspy. X więcej Jaskinia Sfendoni Mimo że jaskiń na Krecie jest bez liku, to jednak tylko nieliczne można zwiedzać. Sfendoni jest przy okazji największą jaskinią udostępnioną do zwiedzania. treść pochodzi z: X więcej Port Wenecki i latarnia morska Jezioro Zaros Kilometr na północ za miejscowością Zaros, położoną w środkowej części Krety, znajduje się niewielkie sztuczne jeziorko. To właśnie Votomos zwane także Zaros. X więcej Data publikacji: 2018-02-25 Data modyfikacji: 2018-09-19 Wszystkie treści i zdjęcia występujące w serwisie są naszą własnością. Wykorzystanie ich w dowolnej formie wymaga pisemnej zgody autorów. Na wyspie znajduje się wiele ciekawych muzeów, które warto zwiedzieć oraz wykopalisk archeologicznych, które warto zobaczyć. Do najbardziej znanych należą pozostałości najstarszej cywilizacji europejskiej, które znajdują się w Knossos oraz muzeum archeologiczne w Heraklionie. Kwiecień – Październik (sezon letni): Muzea: Poniedziałki: zamknięte, Wtorek-Niedziela: 8:00-19:00, Stanowiska archeologiczne: Poniedziałki: zamknięte, Wtorek-Niedziela: 8:30-15:00, Listopad – Marzec (sezon zimowy): Poniedziałki: zamknięte, Wtorek-Niedziela: 8:30-15:00 (w święta nieczynne) Uwaga!: W pełnym sezonie turystycznym w poniedziałki muzea i stanowiska archeologiczne są czynne (z małymi wyjątkami, szczegóły w tabeli). Niektóre muzea i stanowiska archeologiczne mają inne godziny otwarcia W następujących dniach nie są pobierane opłaty za wejście do muzeów i na wykopaliska: Wstęp do muzeów, stanowisk archeologicznych itp., dla dzieci, młodzieży oraz studentów za okazaniem legitymacjii jest bezpłatny. Chania Rethymnon Heraklion Lassithi Chania Region Nazwa muzeum Opis Wstęp Chania Muzeum Archeologiczne w Kissamos Niedawno otwarte muzeum archeologiczne znajdujące się w położonym na zachodnim krańcu wyspy Kissamos. Znaleźć w nim można eksponaty od czasów prehistorycznych aż po wczesno chrześcijańskie. Godziny otwarcia: 08:30 - 15:00; w poniedziałki nieczynne 3euro Muzeum Archeologiczne w Chanii Muzeum znajdujące się w kościele wybudowanym za czasów weneckich, pod wezwaniem świętego Franciszka, posiada liczne eksponaty pochodzące z czasów od prehistorycznych do panowania na wyspie Rzymian. Godziny otwarcia: 08:00 - 15:00; w poniedziałki nieczynne 3euro Muzeum Morskie w Chanii Usytuowane w weneckim porcie Muzeum Morskie zawiera wiele bardzo ciekawych modeli statków, oraz innych eksponatów z czasów od epoki minojskiej do współczesności. Godziny otwarcia: 01/11 - 31/03 : 9:00 - 14:00 01/04 - 31/10: 9:00 - 16:00 Bilet wstępu: 2,50euro; studenci 1,50euro; dzieci do 6 roku życia za darmo Płatny Muzeum Fokloru w Chanii Muzeum nazywane również 'domem kreteńskim' pokazuje nam, jak żyli mieszkańcy Krety w XVIII i XIX wieku. Zobaczymy w nim bogate zbiory wykorzystywanych wówczas narzędzi, rękodzieła i innych. Muzeum znajduje się w centrum, przy kościele katolickim. Godziny otwarcia: 01/11 - 31/03 : 9:00 - 14:00 01/04 - 31/10: 9:00 - 16:00 Bilet wstępu: 2,50euro; studenci 1,50euro; dzieci do 6 roku życia za darmo Płatny Muzeum Greckiej Narodowej Drużyny Piłki Nożnej Muzeum dla miłośników sportu, jakim jest piłka nożna. Jest to jedyne takie miejsce w Grecji i jedno z niewielu na świecie. W muzeum znajdziemy koszulki piłkarzy, bilety na finał meczy Grecja - Portugalia i wiele innych. Godziny otwarcia: 01/11 - 31/03 : 9:00 - 14:00 01/04 - 31/10: 9:00 - 16:00 Bilet wstępu: 2,50euro; studenci 1,50euro; dzieci do 6 roku życia za darmo Płatny Muzeum Szkoły Jeśli chcemy zobaczyć, jak wyglądała szkolna klasa w przeszłości w Grecji, powinniśmy się tu udać. Godziny otwarcia: 28213-41785 - zaleca się kontakt telefoniczny, godziny często ulegają zmianie Bilet wstępu: 2,50euro; studenci 1,50euro; dzieci do 6 roku życia za darmo Płatny Muzeum Typografii Muzeum zlokalizowane w Parku Przemysłowym w Zatoce Souda. Zbiory obejmują maszyny drukarskie, rzadkie ksiązki i gazety. W muzeum można również zobaczyć, jak rozwijała się sztuka drukarska na przestrzenii dziejów. Godziny otwarcia: 01/11 - 31/03 : 9:00 - 14:00 01/04 - 31/10: 9:00 - 16:00 Bilet wstępu: 2,50euro; studenci 1,50euro; dzieci do 6 roku życia za darmo Płatny Muzeum Ruchu Oporu Nieduże muzeum we wiosce Theriso nieopodal Krety, przedstawia dzieje kreteńskiego ruchu oporu, który działał w latach 1941 - 1945 Godziny otwarcia: +30 28210 78004 - zaleca się kontakt telefoniczny, godziny często ulegają zmianie 1euro Miejska Galeria Sztuki w Chanii Galeria z imponującymi zbiorami pochodzącymi z przestrzeni lat od XVIIIwieku po współczesność. Znajdziemu tu obrazy i rzeźby stworzone przez greckich artystów Godziny otwarcia: Bilet wstępu: 2euro; dzieci i studenci, osoby po 60 roku życia oraz artyści za okazaniem dokumentu - za darmo 2euro Muzeum Eleftheriosa Venizelosa Dom jednego z najbardziej znanych Kreteńczyków,w którym mieszkał w latach 1927 - 1935. Godziny otwarcia: 11:30 - 13:30 & 18:00 - 20:00; w soboty i niedziele nieczynne Bilet wstępu: 2euro; dzieci i studenci oraz artyści za okazaniem dokumentu - za darmo 3euro Rethymnon Region Nazwa muzeum Opis Wstęp Rethymnon Muzeum Archeologiczne w Rethymnonie Muzeum znajduje się w dobrze zachowanej loggi z czasów weneckich. Można tam znaleźć ciekawe eksponaty znalezione w oklicach Rethymnonu. Godziny otwarcia: - 09:00 - 16:00 ; - 08:00 - 15:00, w poniedziałki nieczynne 3euro Muzeum Sztuki Ludowej i Historii w Rethymnonie Zasoby Muzeum Sztuki Ludowej obejmują przeszło 5000 eksponatów pochodzących z całego terytorium Krety. Zbiory zawierają liczne stroje ludowe z poszczególnych epok, zdjęcia, mapy, broń, monety, sznadary itp. Godziny otwarcia: - 10:00 - 14:30; w niedziele nieczynne 4euro; studenci 2euro Muzeum Sztuki Sakralnej w Rethymnonie Muzeum mieści się w Katedrze miasta Rethymno na Placu Mitropoleos. Jego zbiory obejmują wszelkie przedmioty sakralne gromadzone od XIX wieku Godziny otwarcia: +30 28310 22415 - ponieważ godziny otwarcia się zmieniają, zaleca się wcześniejszy kontakt telefoniczny darmowy Muzeum Figur Woskowych w Zonianie Warte uwagi muzeum, w którym zobaczmy 87 woskowych figur naturalnych rozmiarów, które pokazują historyczne sceny z dziejów Krety Godziny otwarcia: 10:00 do zmierzchu 3,50euro> Muzeum Liry Kreteńskiej Muzeum mieści się obok szpitala miejskiego w nowej części miasta, nawiązuje do instrumentu, jakim jest lira, a jaki od zawsze związany jest z tradycją wyspiarzy. Godziny otwarcia: pon.&środa&sobota: 10:00 - 14:00; wtorek&czwartek&piątek: 10:00 -14:00 & 18:00 - 21:00 darmowy> Muzeum Morskie w Rethymnonie W odróżnieniu od muzeum w Chanii, to w Rethymno skupia się przede wszystkim na bogactwie Morza Śródziemnego; znajdziemy w nim ciekawą kolekcję mięczaków,skamielenin, gąbek, skorupiaków i innych. Godziny otwarcia: wtorek - sobota: 10:00 - 14:00 & 18:00 - 21:00 3euro Heraklion Region Nazwa muzeum Opis Wstęp Heraklion Muzeum Archeologiczne w Heraklionie Zdecydowanie jedno z najważniejszych muzeów w Grecji. Tutaj znajdziemy większość znalezisk pochodzących z epoki minojskiej – bogate zbiory wyrobów ceramicznych, narzędzia, posągi, statuetki, ozdoby oraz unikalne freski pochodzące z Knossos i mozaiki z Agia Triada. Godziny otwarcia: 08:00 - 20:00; 08:00-15:00; pon.: 11:00-17:00 Bilet wstępu: 6euro, bilet łączony z Knossos - 10euro, dzieci do 18roku życia bezłatnie, studenci i osoby po 65 roku życia - 3euro 6euro Muzeum Historycznie w Heraklionie Muzeum poświęcone czasom od okresu bizantyjskiego, przez wenecki aż do Tureckiego. Przedstawia lokalne stroje, mundury, rzemiosło, broń oraz działa sztuki ludowej. Godziny otwarcia: kwiecień-październik: 09:00 - 17:00; w niedziele nieczynne Listopad-marzec: 09:00 - 15:30; w niedziele nieczynne Bilet wstępu: 5euro; dzieci do 12roku życia bezpłatnie, młodzież szkolna i studenci oraz osoby po 65 roku życia - 3euro 5euro Muzeum Historii Naturalnej w Heraklionie Muzeum mieszczące się niedaleko portu, podzielone na kilka sekcji: antropologiczną, botaniczną, zoologiczną, geologiczno-paleontologiczną oraz mineralogiczną. Mieszczące się na powierzchni 3,5tys. metrów2, jest największym muzeum tegu typu w całym Basenie Morza Śródziemnego. Godziny otwarcia: 09:00 - 15:00; sobota & niedziela: 10:00 - 18:00 Bilet wstępu: 9euro; dzieci do 4 roku życia bezpłatnie, między 4 a 18 rokiem życia- 5,50 euro 9euro Muzeum Nikosa Kazantzakisa w Myrtii Zlokalizowane 15km od Heraklionu we wiosce Myrtia, muzeum najsłynniejszego kreteńskiego pisarza. Godziny otwarcia: marzec - październik: 09:00-17:00, listopad - luty: w niedziele 10:00-15:00 Bilet wstępu: 9euro; dzieci do 4 roku życia bezpłatnie, między 4 a 18 rokiem życia- 5,50 euro 3euro, ulgowy 2euro Lassithi Region Nazwa muzeum Opis Wstęp Lassithi Muzeum Archeologiczne w Agios Nikolaos Zbiory Muzeum Archeologicznego w Agios Nikolaos zawierają znaleziska z wschodniej części Krety. Godziny otwarcia: 08:30 - 15:00 Bilet wstępu: 3euro; dzieci, młodzież szkolna, studenci, osoby od 65 roku życia - za okazaniem dokumentu - bezpłatnie 3euro Muzeum Archeologiczne w Ierapetra W Muzeum Archeologicznym w Ierapetra znaleźć można bogate zbiory pochodzące z czasów greckich i rzymskich. Godziny otwarcia: 08:00 - 15:00; w poniedziałki nieczynne 2euro Muzeum Archeologiczne w Sitia Muzeum Archeologiczne w Sitia posiada znaleziska z epoki monojskiej z okolic Sitia, Zakros, Petry i Paleokastro. Godziny otwarcia: 08:00 - 15:00; w poniedziałki nieczynne 3euro Muzeum Folkloru w Sitii Założone w 1975 roku, prezentuje kolekcję strojów ludowych, dawnych mebli, narzędzi wykorzystywanych w kuchni oraz wszelkich przedmiotów, które ułatwiały życie mieszkańcom Sitii lata wstecz. Godziny otwarcia: Maj - październik: 10:00 - 14:00 2euro Muzeum Archeologiczne i Sztuki Ludowej w Myrtos Zlokalizowane na południowym wybrzeżu Krety, muzeum w Myrtos działa od 2001 roku, prezentując kolekcję strojów, narzędzi i innych przedmiotów, które służyły mieszkańcom okolic na przestrzeni dziejów. Godziny otwarcia: Kwiecień - paźdz.:Pon. - piątek: 09:00 - 13:00 darmowy Muzeum Sztuki Sakralnej Monastury Toplou Znajdujące się w Sitii, muzeum może poszczycić się bogatą kolekcją ikon Godziny otwarcia: 09:00-13:00 & 14:00-18:00 2,50euro Muzeum Eleftheriosa Venizelosa Muzeum poświęcone jednemu z największych politków greckich Godziny otwarcia: 10:00-16:00 1,50euro Muzeum Fokloru w Agios Nikolaos Zbiory obejmują stroje nosze za czasów ottomańskich na wyspie, ale również ikony, rzadkie książki, rękodzieło i inne. Godziny otwarcia: 09:30-13:30 & 17:00-21:00; w poniedziałki nieczynne. 3euro Chania Rethymnon Heraklion Lassithi Chania Region Nazwa stanowiska archeologicznego Opis Opłata za wejście Chania Aptera Pozostałości po jednym z największych i najważniejszych antycznych miast na Krecie, pochodzących z 7 wieku Nie Falassarna Ruiny portu starożytnego miasta Polyrrhenia Nie Forteca Firkas Zachowane w dobrym stanie pozostałości po weneckim forcie z XVII wieku. Dzisiaj w budynkach dawnego fortu mieści się muzeum morskie oraz mały teatr czynny w okresie letnim. Godziny otwarcia muzeum: 09:00 - 16:00 (zimą 09:00 -14:00. Bilet wstępu - 3euro Tak Forteca Frangocastello Zachowane w dobrym stanie pozostałości po weneckiej fortecy z XIV wieku. Godziny otwarcia: latem - 10:00 - 18:00; w szczycie sezonu godziny mogą być przedłużone, zimą najczęściej nieczynne. Bilet wstępu 1,5euro, dzieci i studenci bezpłatnie. Tak Lissos Pozostałości po centrum kultu z czasów grecko-rzymskich Nie Polirrinia Ruiny antycznego miasta Pilyrrhenia Tak Rethymnon Region Nazwa stanowiska archeologicznego Opis Opłata za wejście Rethymnon Apodoulou Pozostałości po kompleksie budynków z okresu starych pałaców Nie Armeni Pozostałości po cmentarzu minojskim Nie Eleftherna Pozostałości po mieście z czasów panowania na wyspie Rzymian. Nie Forteca “Fortezza” Dobrze zachowane pozostałości po sześcio-bastionowej weneckiej fortecy z XVI wieku. Wstęp: 4€ dorosły, bilet rodzinny 10€, osoby po 65 roku życia 3€, uczniowie/studenci i osoby niepełnosprawne - bezpłatnie Tak Heraklion Region Nazwa stanowiska archeologicznego Opis Opłata za wejście Heraklion Agia Triada Ruiny willii królewskiej z czasów minojskich. Godziny otwarcia: latem 8:00 do zmierzchu, zimą 8:00 - 14:00 oraz 16:00 do zmierzchu. Bilety wstępu: 3 euro, bilet łączony z Phaistos - 6 euro, dzieci i młodzież do 18tego roku życia - bezpłatnie Tak Mogiły w Arhanes Pozostałości po antycznym cmentarzu minojskim Nie Gortyna Ruiny stolicy Krety za panowania rzymskiego. Bilet wstępu: 4 euro, dzieci i młodzież do 18tego roku życia - bezpłatnie Tak Knossos Pozostałości po największym pałacu minojskim pochodzącym z okresu 2000 – 1400 Jedno z najbardziej znanych miejsc na Krecie. Bilet wstępu: 6euro, bilet łączony Knossos + Muzeum Archeologiczne - 10euro, dzieci i studenci po okazaniu legitymacji - bezpłatnie. Godziny otwarcia: 08:00 - 19:30 w sezonie letnim, 08:30 - 17:00 w zimowym. W poniedziałki czynne od 12:00. Tak Komos Minojski port Phaistos Nie Koules wenecka forteca Symbol Heraklionu. Forteca zbudowana przez Wenecjan, pierwotnie nazywająca się “Roca al mare”. Została ona zniszczona w 1303 roku w trakcie trzęsienia ziemi, obecny wygląd zyskała pomiędzy 1523 a 1540 rokiem. Bilet wstępu: 2 euro, dodatkowo bezpłatnie w pierwszą niedzielę miesiąca POZA czerwcem, lipcem i sierpniem. Dzieci i studenci za okazaniem legitymacji - bezpłatnie Godziny otwarcia: w sezonie letnim 08:30 - 19:00, w zimowym 08:30 - 15:00; w poniedziałki nieczynne Tak Levina (Lentas) Pozostałości po świątyni Asklepiosa oraz minojskich grobowcach. Tak Malia Ruiny jednego z najważniejszych pałaców z epoki minojskiej zbudowanego ok 1900 r. Bilet wstępu - 4 euro Godziny otwarcia: od do - 08:00 - 20:00 Tak Faistos Pozostałości po drugim co do wielkości i ważności pałacu z epoki minojskiej. Bilet wstępu - 4euro, godziny otwarcia: podobnie jak Pałac w Malii - latem od 08:00 do 20:00 Tak Tilissos Ruiny jednego z najstarszych miast minojskich środkowej Krety. Bilet wstępu: 2euro W poniedziałki nieczynne. Tak Vathipetro Ruiny jednej z większych minojskich rezydencji należącej niegdyś do jednego ze szlachciców. Nie Dreros (Driros) Pozostałości po antycznym greckim mieście, dwóch fortecach oraz archaicznej agorze datowane na III w. Nie Lassithi Region Nazwa stanowiska archeologicznego Opis Opłata za wejście Lasiti Gournia Ruiny miasta z epoki minojskiej datowanego na XIV w. Godziny otwarcia: 08:00 - 15:00; w poniedziałki nieczynne Bilet wstępu: 4euro Tak Kato Zakros Pozostałości po wielkim pałacu z epoki minojskiej o powierzchni ok. 8000 m2, zniszczonym podczas wielkiego trzęsienia ziemi w XV w oraz bazie morskiej. Godziny otwarcia: - - 08:00 - 18:00; - - 08:30 - 15:00 Bilet wstępu: 3 euro Tak Kazarma - Wenecka Forteca w Sitii Ruiny Twierdzy Weneckiej powstałej w XIIIwieku Godziny otwarcia: listopad - marzec: 08:30 - 15:00; Kwiecień - Październik : 08:30 - 19:30 ; w poniedziałki nieczynne Bilet wstępu: 2 euro Tak