Od 1 lipca 2023 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy, nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu 13,71% z 3600 zł. Zatem od 1 lipca 2023 r. podstawa wymiaru zasiłków należnych za okres od lipca 2023 r. nie może być niższa niż 3.106,44 zł przy Koszt zatrudnienia pracownika na pół etatu w 2022 roku. wynagrodzenie netto do wypłaty: 1 181,78 zł. składki finansowane przez pracownika: 323,22 zł. składki finansowane przez pracodawcę: 271,36 zł. 1 181,78 zł + 323,22 zł + 271,36 zł = 1 776,36 zł całkowity koszt zatrudnienia pracownika. Składka ta obowiązuje w roku składkowym, który trwa od 1 kwietnia 2023 roku do ostatniego dnia marca 2024 roku. Nieco inaczej wygląda to w przypadku przedsiębiorców, którzy zgłaszają do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 osób. Wówczas muszą oni sami ustalić stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe w oparciu o PKD. Krok 3. obliczoną kwotę wynagrodzenia odjąć od wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc (§ 11 rozporządzenia z 29 maja 1996 r.). Przykład 1. Pracownik przebywał na zwolnieniu lekarskim przez 8 dni, za które otrzymał wynagrodzenie chorobowe. Jego miesięczne wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę wynosi 4000 zł. ubezpieczenie wypadkowe (0,4-3,6% pensji brutto – pracodawca pokrywa całość), ubezpieczenie chorobowe (2,45% pensji brutto – pracownik pokrywa całość), ubezpieczenie zdrowotne (9% pensji pomniejszonej o składki na ubezpieczenia społeczne – pracownik pokrywa całość). Oprócz składek ZUS od pensji brutto pracownika odprowadza Osób Niepełnosprawnych Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w opinii z dnia 18 kwietnia 2014 (znak: BON-I-52311-76-2-WK/14) w przypadku osób niepełnosprawnych zatrudnionych na część etatu, normy czasu pracy wskazane w art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji należy dodatkowo obniżyć proporcjonalnie do wymiaru etatu, a co za tym 3/4 etatu. Pracownik do 30 czerwca 2019 r. był zatrudniony w wymiarze 1/2 (0,5) etatu, natomiast od 1 lipca 2019 r. jest zatrudniony w wymiarze 3/4 (0,75) etatu. W lutym 2020 r. zachorował. Oprócz wynagrodzenia miesięcznego w wysokości 3400 zł, ma także prawo do premii miesięcznej – 510 zł (3400 zł x 15 proc.) oraz trzynastki. Kalkulator zasiłku chorobowego pomoże Ci wyliczyć wysokość zasiłku. Ile wynosi wynagrodzenie chorobowe w 2023 roku? Wynagrodzenie chorobowe wypłacane pracownikom nie może być niższe niż 80% przeciętnego wynagrodzenia – tak, jak przy zasiłku chorobowym. Jednak pracodawca może w regulaminie pracy lub innym akcie określić W związku z tym w sierpniu 2023 r. obniżono mu wymiar etatu z pełnego do ⅘ etatu. Nastąpiła również obniżka wynagrodzenia z 4 000 zł do 3 200 zł. Pracownik zachorował w czerwcu. Podstawa zasiłku po zmianie etatu będzie wynosiła: 3 200 zł − (13,71% × 3 200 ) = 2 761,28 zł. Do końca marca 2020 r. pracował na 3/4 etatu z wynagrodzeniem wynoszącym 16,50 zł za godzinę pracy. Zmiana etatu w drodze wypowiedzenia zmieniającego dokonała się od 1 kwietnia 2020 r. S28W. Data publikacji: 2022-03-08 PYTANIE Pracownik zmienił wymiar czasu pracy na 3/4 etatu od 1 września 2020 r. do 31 sierpnia 2021 r. Od 1 września 2021 r. wrócił na pełen etat. Pracownik zachorował w styczniu 2022 r. Podstawą dla wyliczenia wynagrodzenia chorobowego są miesiące od stycznia 2021 r. do grudnia 2021 r. Ponadto ... Data publikacji: 2022-04-25 PYTANIE Pracownica jednostki budżetowej, została zatrudniona od 4 stycznia 2021 r. na cały etat za wynagrodzeniem 2800,00 zł brutto. Od 1 kwietnia 2021 r. zmieniono jej etat z całego na 6/8 etatu do 31 stycznia 2022 r. za wynagrodzeniem 2350,00 zł brutto. Od 1 lutego 2022 r. znowu zmieniono jej wymiar z 6/8 na cały etat za wynagrodzeniem 3400,00 zł brutto. Od 1 kwietnia 2022 r. ponownie zmieniono jej wymiar z całego na 6/8 etatu za wynagrodzeniem 2550,00 zł brutto. W lutym 2022r. otrzymała dodatkowe ... Są przynajmniej 4 sytuacje, gdy mimo stałej stawki miesięcznej przysługującej pracownikowi, sprawa się komplikuje. Są to zmiana wymiaru etatu i wysokości pensji w trakcie miesiąca, podwyżka wynagrodzenia w trakcie miesiąca, w którym pracownik chorował, choroba przypadająca na wszystkie dni robocze w miesiącu, pierwszy, niepełny miesiąc wymiaru etatu i wysokości pensji w trakcie miesiąca Zmiana wymiaru czasu pracy w trakcie miesiąca połączona ze zmianą wysokości angażu wymusza odrębnego ustalenia kwoty pensji należnej przed modyfikacją i po niej. Gdy pracownik jest opłacany stałą stawką miesięczną, skalkulowanie wynagrodzenia na poprzednich i nowych warunkach zatrudnienia powinno wyglądać następująco: Krok 1. Pensję przysługującą pracownikowi przed zmianami dzielimy przez liczbę godzin, które przypadały do przepracowania przez cały miesiąc w „starym” wymiarze etatu; Krok 2. Otrzymaną stawkę godzinową mnożymy przez liczbę godzin faktycznej pracy przy etacie i pensji sprzed zmiany; Krok 3. Pensję należną pracownikowi po zmianie dzielimy przez liczbę godzin przypadających do przepracowania przez cały miesiąc w „nowym” wymiarze; Krok 4. Wyliczoną stawkę godzinową mnożymy przez liczbę godzin faktycznej pracy w nowym wymiarze etatu; Krok 5. Sumujemy kwoty obliczone za pracę przed i po zmianie warunków zatrudnienia. Przykład Pracownik zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy, od 12 marca 2016 r. pracuje na 3/4 etatu (wcześniej zatrudniony był na pełny etat). Ze zmianą wymiaru etatu nastąpiła zmiana dobowej normy czasu pracy z 8 godzin na 6. Jego pensja po zmianie wymiaru czasu pracy wynosi zł brutto miesięcznie (wcześniej za miesiąc pracy otrzymywał on wynagrodzenie w kwocie zł brutto). W opisanych okolicznościach należy dokonać poniższych przeliczeń: 1) wynagrodzenie za okres od 1 do 11 marca: zł : 176 godz. nominalnie do przepracowania dla pracowników pełnoetatowych w marcu = 21,59 zł; 21,59 zł × 56 godz. faktycznej pracy w okresie 1–11 marca = zł; 2) wynagrodzenie za okres od 12 do 31 marca: zł : 132 godz. nominalnie do przepracowania dla pracowników zatrudnionych na 3/4 etatu w marcu = 25,76 zł; 25,76 zł × 90 godz. faktycznej pracy w okresie 12–31 marca = zł; 3) łączne wynagrodzenie należna za marzec 2016 roku: zł + zł = zł. Podwyżka wynagrodzenia w trakcie miesiąca, w którym pracownik chorował W praktyce zdarzają się przypadki, w których w miesiącu zmiany wysokości płacy pracownik choruje, co komplikuje proces wyliczeń prawidłowej kwoty należnej pensji. We wspomnianej sytuacji niezbędne jest ustalenie w pierwszej kolejności pensji za okres przed i po podwyżce, w sposób przedstawiony w przykładzie powyżej. W dalszym etapie w analizowanych okolicznościach konieczne jest pomniejszenie pensji z tytułu niedyspozycji zdrowotnej pracownika. Tu musimy postępować zgodnie z § 11 rozporządzenia w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy. W myśl przywołanego przepisu jeżeli wynagrodzenie ustalone jest w stałej miesięcznej kwocie, to w razie choroby podwładnego, pensję za przepracowaną część miesiąca, w którym wystąpiła niezdolność do pracy, wylicza się poprzez: podzielenie miesięcznej stawki wynagrodzenia przez 30 (bez względu na to, ile dni ma dany miesiąc kalendarzowy), pomnożenie otrzymanej kwoty przez liczbę dni nieobecności pracownika spowodowanej przebywaniem na zwolnieniu lekarskim, odjęcie wyliczonego iloczynu od wynagrodzenia należnego w stałej miesięcznej stawce. Jeśli choroba obejmowała zarówno czas przed jak i po zmianie wysokości pensji, kwotę jej pomniejszenia ustala się przez podzielenie odpowiednio „starej” i „nowej” stawki wynagrodzenia przez 30 i pomnożenie ich przez liczbę dni absencji chorobowej przypadającej odpowiednio na czas obowiązywania warunków zatrudnienia przed i po modyfikacji. Przykład Pracownikowi wykonującemu swe obowiązki służbowe na cały etat w podstawowym systemie czasu pracy, od 14 marca 2016 r. podwyższono miesięczne wynagrodzenie zasadnicze. Po zmianie jego stała płaca wynosi zł brutto (wcześniej za miesiąc pracy przysługiwała mu kwota zł brutto). W okresie od 8 do 16 marca przebywał on na zwolnieniu lekarskim. Uwzględniając ten fakt, obliczenie wynagrodzenia należnego za czas pracy w marcu 2016 roku wyglądać powinno następująco: 1. Wynagrodzenie za okres od 1 do 13 marca: zł : 176 godz. nominalnie do przepracowania w marcu przy pełnym etacie = 21,02 zł, 21,02 zł × 72 godz. do przepracowania w okresie od 1 do 13 marca (8 godz. × 9 dni) = zł; 2. Wynagrodzenie za okres od 14 do 31 marca: zł : 176 godz. = 22,73 zł, 22,73 zł × 104 godz. do przepracowania w okresie od 14 do 31 marca (8 godz. × 13 dni) = 2363,92 zł; 3. Kwota pomniejszenia wynagrodzenia za chorobę: zł (stara stawka pensji przypadająca na czas choroby w okresie: 8–13 marca) : 30 = 123,33 zł × 6 dni choroby = 739,98 zł; zł (stara stawka pensji przypadająca na czas choroby w okresie: 14–16 marca) : 30 = 133,33 zł × 3 dni choroby = 399,99 zł; 739,98 zł + 399,99 zł = zł, 4. Łączne wynagrodzenie za pracę w marcu: zł + zł – zł = zł. Choroba przypadająca na wszystkie dni robocze w miesiącu W razie niedyspozycji zdrowotnej pracownika trwającej przez część miesiąca, za którą ma on prawo do świadczenia chorobowego, pensję za pracę określoną w stałej miesięcznej wysokości, obliczamy, jak to już wcześniej wspomniano, według zasad przewidzianych w § 11 rozporządzenia o wynagrodzeniu. W kontekście tej regulacji pojawia się niekiedy wątpliwość, czy zawarty w niej schemat wyliczeń należy stosować, gdy pracownik choruje wyłącznie we wszystkie dni robocze miesiąca (z pominięciem dni wolnych), przez co nie świadczy pracy ani przez jeden dzień. Literalne brzmienie rzeczonego przepisu wskazuje, iż dotyczy on sytuacji, gdy pracownik przepracował część miesiąca z powodu nieobecności w pracy spowodowanej zwolnieniem lekarskim. Użyto w nim wszakże zwrotu: „za przepracowana część miesiąca”. Nie należy więc kierować się jego postanowieniami w przypadkach, gdy pracownik nie pracował w danym miesiącu ani jednego dnia albowiem był nieobecny w pracy ze względu na chorobę, która objęła wszystkie jego rozkładowe dni pracy. Trzeba w tym miejscu podkreślić, iż na podstawie art. 80 Kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną, a za czas jej niewykonywania pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. A zatem, co do zasady, pracownik który nie świadczy pracy nie nabywa prawa do wynagrodzenia. Dlatego, jeśli w danym miesiącu podwładny nie wypracował ani minuty z uwagi na niedyspozycję zdrowotną, nie należy mu się wynagrodzenie za pracę (chyba że przepisy wewnątrzzakładowe przewidują w takich okolicznościach prawo do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy). Pierwszy, niepełny miesiąc zatrudnienia Pracodawcy nierzadko przyjmują do pracy pracowników w trakcie trwania miesiąca. Stają wtedy przed dylematem, jak prawidłowo wyliczyć podwładnemu pensję określoną w umowie o pracę w stałej miesięcznej kwocie. W rozstrzygnięciu tego dylematu z pomocą przychodzi § 12 rozporządzenia o wynagrodzeniu, w którym mowa o kalkulowaniu pensji ustalonej w stałej stawce przysługującej za przepracowaną część miesiąca, gdy pracownik w tym miesiącu był nieobecny w pracy z innych przyczyn niż niezdolność do pracy spowodowana chorobą, i za czas tej nieobecności nie zachowuje prawa do zapłaty. Stałą pensję pracownika zatrudnionego w trakcie miesiąca liczymy w takim przypadku następująco: Krok 1. Miesięczną stawkę płacy dzielimy przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu (jak czytamy w stanowisku Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej z 24 października 2014 sprawie dzielnika do obliczania stawki godzinowej wynagrodzenia przy innej niż normatywna liczbie godzin rozkładowych: „sformułowania „liczba godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu” użyte w § 4 rozporządzenia oraz „liczba godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu” użyte w § 12 rozporządzenia oznaczają liczbę godzin, do przepracowania których pracownik jest zobowiązany zgodnie z wymiarem czasu pracy w tym miesiącu (a nie liczbę godzin do przepracowania w tym miesiącu zgodnie z rozkładem czasu pracy konkretnego pracownika). Oznacza to, że niezależnie od faktycznej długości okresu rozliczeniowego, w celu wyliczenia dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych oraz wynagrodzenia za część miesiąca „liczbę godzin przypadających do przepracowania w danym miesiącu”. Krok 2. Otrzymany w ww. sposób wynik mnożymy przez liczbę godzin nieobecności pracownika w pracy z powodu rozpoczęcia zatrudnienia w trakcie miesiąca (chodzi tu o liczbę roboczych godzin przypadających od pierwszego dnia kalendarzowego miesiąca do dnia poprzedzającego dzień przyjęcia pracownika do pracy). Krok 3. Obliczoną kwotę odejmujemy od stałego wynagrodzenia przysługującego za cały miesiąc. Przykład Od 7 marca 2016 r. spółka z zatrudniła nowego pracownika na cały etat w podstawowym systemie czasu pracy (praca od poniedziałku do piątku). W zawartej z nim umowie o pracę zapisano stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie zł brutto. Wyliczenie jego pensji marcowej powinno wyglądać następująco: zł : 176 godz. do przepracowania nominalnie w marcu 2016 roku = 28,41 zł, 28,41 zł × 32 roboczogodziny z okresu od 1 do 6 marca = 909,12 zł, zł – 909,12 zł = zł. Dodajmy, że w sytuacji, gdy mimo podjęcia zatrudnienia w trakcie miesiąca, pracownik przepracuje pełny wymiar czasu pracy w danym miesiącu, nie ma podstaw do pomniejszania płacy określonej w stałej miesięcznej wysokości. Podstawa prawna: art. 80 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: z 2014 r. poz. 1502 ze zm.), § 11–12 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy ( nr 62, poz. 289 ze zm.). Rozliczanie wynagrodzeń w przypadku, gdy składają się na nie różne elementy może przysporzyć niejasności. Dzieję się tak zwłaszcza wtedy, gdy rozliczanie to ma miejsce w związku z obliczaniem podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Co jeśli w sytuacji takiej dochodzi do zmiany etatu? PROBLEM Nasza pracownica rozwiązała umowę o pracę 28 lutego 2013 r. i przeszła na emeryturę. Od 1 marca 2013 r. została ponownie zatrudniona na 1/2 etatu. Zachorowała 19 kwietnia 2013 r. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego ma prawo do nagrody rocznej, która jest pomniejszana za okres niezdolności do pracy. Po potrąceniu składek na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika nagroda za 2012 r. wyniosła 3451,60 zł. W jaki sposób powinniśmy ustalić podstawę wymiaru zasiłku przy zmianie wymiaru etatu tej pracownicy? RADA W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego powinni Państwo uwzględnić wynagrodzenie przysługujące pracownicy za marzec 2013 r. (po zmianie wymiaru czasu pracy) oraz nagrodę roczną w wysokości 1/12 kwoty otrzymanej za 2012 r. w proporcji do aktualnego wymiaru czasu pracy, tj. do 1/2 etatu. Szczegóły w uzasadnieniu. Zadaj pytanie na: Forum Kadry UZASADNIENIE Ponieważ zmiana wymiaru czasu pracy Państwa pracownicy nastąpiła w miesiącu poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy, tj. płaca zasadnicza za marzec 2013 r. i odpowiednio przeliczona nagroda roczna. Roczny składnik wynagrodzenia należy przyjąć w proporcji przeliczonej do aktualnego wymiaru czasu pracy, tj. do 1/2 etatu, a następnie podzielić przez 12, czyli: (3451,60 zł x 1/2 etatu) : 12 = 1725,80 zł : 12 = 143,82 zł (wysokość nagrody rocznej, jaką należy przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w marcu). Składniki roczne należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłków, jeśli stanowią podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, oraz są pomniejszane za czas niezdolności do pracy. Roczny składnik wynagrodzenia należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej za rok kalendarzowy poprzedzający miesiąc, w którym pracownik stał się niezdolny do pracy. Zapraszamy na wideoszkolenie: Zmiany w zasiłkach i e-zwolnienia Jeżeli roczny składnik wynagrodzenia pracownik otrzymał za okres pracy w innym wymiarze czasu pracy niż obecnie go obowiązujący, składnik ten należy przeliczyć do aktualnego wymiaru czasu pracy. Podstawa wymiaru zasiłku a zmiana wymiaru czasu pracy Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy (art. 36 ustawy zasiłkowej). Pracownikom, którym zmieniono wymiar czasu pracy (na podstawie umowy o pracę czy innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy), podstawę wymiaru zasiłku należy obliczyć biorąc pod uwagę okres, w którym obowiązywał nowy wymiar czasu pracy (art. 40 ustawy zasiłkowej). UWAGA! Jeżeli zmiana etatu nastąpiła w miesiącu powstania niezdolności do pracy lub w okresie 12 miesięcy poprzedzających tę niezdolność, podstawę wymiaru zasiłku stanowi wynagrodzenie ustalone dla nowego wymiaru czasu pracy. PRZYKŁAD Andrzej O. do 8 grudnia 2012 r. był zatrudniony na 1/4 etatu, a od 9 grudnia 2012 r. na pełny etat. 25 kwietnia 2013 r. stał się niezdolny do pracy z powodu wypadku w drodze do pracy. Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie ustalone za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia po zmianie wymiaru czasu pracy, czyli od stycznia do marca 2013 r. W sytuacji gdy pracownik jest niezdolny do pracy od początku miesiąca (od pierwszego dnia) i od tego dnia nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy, do postawy wymiaru zasiłku należy przyjąć wynagrodzenie dla nowego wymiaru czasu pracy po uzupełnieniu, a nie z 12 miesięcy poprzedzających niezdolność do pracy (art. 37 ustawy zasiłkowej). PRZYKŁAD Marcin D. stał się niezdolny do pracy od 19 kwietnia 2013 r. Do 10 kwietnia 2013 r. był zatrudniony na 1/5 etatu, a od 11 kwietnia 2013 r. na 3/4 etatu. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie przysługujące po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. za okres od 11 do 18 kwietnia, po uzupełnieniu do kwoty, jaką pracownik otrzymałby, gdyby pracował cały miesiąc. Polecamy również: Zasiłek chorobowy na wypowiedzeniu Jeżeli niezdolność do pracy trwa od pewnego czasu i w jej trakcie ma miejsce zmiana etatu, to taka zmiana nie ma wpływu na ustaloną podstawę wymiaru świadczenia chorobowego. PRZYKŁAD Kamil R. zatrudniony od 9 stycznia 2012 r. dostarczył zwolnienie lekarskie na okres od 15 kwietnia do 2 maja 2013 r. Do 30 kwietnia 2013 r. pracował w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 1 maja 2013 r. na 1/2 etatu. Ustalając podstawę wymiaru świadczenia chorobowego za cały okres, należy przyjąć wynagrodzenie za okres od kwietnia 2012 r. do marca 2013 r. Przeliczenie składnika rocznego po zmianie wymiaru czasu pracy Zmiana wymiaru czasu pracy ma wpływ na uwzględnianie w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego (opiekuńczego, macierzyńskiego) składników przysługujących za okres dłuższy niż 1 miesiąc. W sytuacji gdy pracownikowi zmieniono wymiar czasu pracy w okresie roku kalendarzowego poprzedzającego powstanie niezdolności do pracy, składniki roczne należy przyjąć do podstawy w kwocie przysługującej po zmianie wymiaru czasu pracy, w proporcji odpowiadającej liczbie pełnych kalendarzowych miesięcy w tym roku po zmianie etatu. Jeżeli zmiana etatu nastąpi po zakończeniu roku poprzedzającego niezdolność do pracy, składnik roczny powinien być przyjęty w kwocie przeliczonej odpowiednio do nowego wymiaru czasu pracy. PRZYKŁAD Witold T. do 31 lipca 2012 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, a od 1 sierpnia 2012 r. na 1/2 etatu. Oprócz wynagrodzenia zasadniczego ma prawo do trzynastki. Pracownik zachorował w maju 2013 r. Przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy uwzględnić wynagrodzenie po zmianie wymiaru czasu pracy, tj. od sierpnia 2012 r. do kwietnia 2013 r. Do podstawy wymiaru zasiłku należy doliczyć dodatkowe wynagrodzenie roczne w wysokości 1/12 kwoty otrzymanej za rok poprzedni, po pomnożeniu tej kwoty przez 1/2, tj. przez współczynnik równy proporcji aktualnego wymiaru czasu pracy do poprzednio obowiązującego wymiaru czasu pracy, czyli 1/2 : 1 = 1/2. Zakładając, że kwota trzynastki wynosiła 3451,60 zł tj. 4000 zł – (4000 zł x 13,71%) do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego za miesiące od sierpnia do grudnia 2012 r. należy doliczyć 143,82 zł (3451,60 zł x 1/2 : 12). Polecamy serwis: Składniki wynagrodzenia Więcej przeliczeń jest wymaganych w sytuacji, gdy w roku poprzedzającym zachorowanie zmieniano pracownikowi kilka razy wymiar czasu pracy. PRZYKŁAD Kazimierz R. w kwietniu 2013 r. otrzymał nagrodę za 2012 r. w wysokości 1682,40 zł (pomniejszoną o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika). Od maja do czerwca 2012 r. pracował na 1/2 etatu, od lipca do września 2012 r. na 3/4 etatu, a od października 2012 r. na 1/2 etatu. W takim wymiarze pracował również w maju 2013 r., kiedy zachorował. Aby przeliczyć nagrodę roczną do aktualnego wymiaru czasu pracy, trzeba obliczyć współczynnik zmiany etatu, tj.: = 0,89 1/2 etatu (aktualny wymiar czasu pracy) (1/2 etatu x 2 miesiące + 3/4 etatu x 3 miesiące + 1/2 etatu x 7 miesięcy) : 12 miesięcy (1,0 + 2,25 + 3,5) : 12 = 0,5 : 0,56 = 0,89 1682,40 zł (nagroda roczna) x 0,89 (współczynnik zmiany etatu) = 1497,34 zł : 12 = 124,78 zł. W podstawie wymiaru świadczenia chorobowego należy uwzględnić trzynastkę w wysokości 124,78 zł. PRZYKŁAD Mariusz F. otrzymuje stałe wynagrodzenie miesięczne i ma prawo do nagrody rocznej pomniejszanej za dni nieobecności w pracy. Pracownik kilkakrotnie zmieniał wymiar czasu pracy. Od maja do sierpnia 2012 r. pracował na 1/4 etatu, od września do marca 2013 r. na 3/4 etatu, a od 1 kwietnia 2013 r. na pełny etat. Mariusz F. zachorował w maju 2013 r. Podstawę wymiaru świadczenia chorobowego dla tego pracownika stanowi wynagrodzenie po ostatniej zmianie etatu, tj. za kwiecień 2013 r. W podstawie wymiaru zasiłku chorobowego należy również uwzględnić nagrodę roczną w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok ubiegły, po odpowiednim przeliczeniu do aktualnego wymiaru czasu pracy. Wysokość nagrody rocznej, którą pracownik otrzymałby z tytułu zatrudnienia na pełny etat, należy obliczyć mnożąc kwotę otrzymanej nagrody przez współczynnik zmiany etatu, tj.: Współczynnik zmiany etatu = 0,60 1 etat (aktualny wymiar czasu pracy) = 1 = 1 : 0,60 = 1,67 (1/4 etatu x 4 miesiące + 3/4 etatu x 7 miesięcy + 1 x 1 miesiąc) : 12 miesięcy (1 + 5,25 + 1) : 12 Do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego należy doliczyć nagrodę wypłaconą pracownikowi za rok poprzedni, po jej pomnożeniu przez obliczony współczynnik zmiany etatu, tj. przez 1,67. Zakładając, że pracownik otrzymał nagrodę roczną w wysokości 4314,50 zł, tj. 5000 zł – (5000 zł x 13,71%), kwotę tę należy pomnożyć przez 1,67 i podzielić przez 12 miesięcy, czyli (4314,50 zł x 1,67) : 12 = 600,43 zł. Kwotę nagrody rocznej, czyli 600,43 zł należy doliczyć do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego z kwietnia 2013 r. Zobacz serwis: Rozliczanie wynagrodzeń Podstawa prawna: art. 36–47 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – z 2010 r. Nr 77, poz. 512; ost. zm. z 2012 r., poz. 622