czym się różni zwykły rezonans magnetyczny kolan od artrografii MR, kiedy i po co robi się rezonans artrografię stawu kolanowego, co można zobaczyć dzięki badaniu artro-MR kolan, czy artrografia kolan metodą rezonansu magnetycznego jest bezpieczna dla zdrowia, jakie są przeciwwskazania do artrografii MR stawu kolanowego, Przygotowania do rezonansu magnetycznego obejmują m.in. wykonanie niezbędnych badań, wielu pacjentów zastanawia się też, jak ubrać się na badanie rezonansem. Równie istotną kwestią jest także to, czy przed rezonansem trzeba być na czczo i czy przed rezonansem można pić? To, czy woda jest dozwolona czy zakazana przed badaniem, zależy od kilku czynników. Sprawdź, kiedy należy Czy tomograf jest wiarygodny? Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny są bardzo dokładnymi badaniami obrazowymi o szerokim zastosowaniu w medycynie. Dzięki nim możliwa jest diagnostyka wielu schorzeń, monitorowanie ich przebiegu oraz dobór odpowiednich metod terapeutycznych. Warto zapytać przed zabiegiem, czy ból kręgosłupa po rezonansie jest możliwy; czy też nie. Przede wszystkim bowiem rezonans magnetyczny całego kręgosłupa Warszawa ma za zadanie zdiagnozowanie, gdzie jest ten ból umiejscowiony. Taki rezonans magnetyczny kręgosłupa Warszawa może też wykazać, co jest bezpośrednią przyczyną bólu. W wielu sytuacjach rezonans magnetyczny z wykorzystaniem aparatu 1,5 T okazuje się jednak w zupełności wystarczający. Zwłaszcza że – co należy w tym miejscu podkreślić – jakość uzyskiwanych w drodze badania obrazów zależy nie tylko od natężenia pola, ale też od innych czynników, takich jak: liczba nadajników RF, liczba cewek, Możliwe jest wykonanie tomografii CBCT w ramach NFZ, jednak częściej to badanie wykonuje się prywatnie. W takim przypadku cena tomografii stożkowej uzależniona jest przede wszystkim od tego, co dokładnie podlega obrazowaniu, np. CBCT zębów szczęki pacjent może zapłacić około 200 zł, z kolei koszt CBCT stawów skroniowo Pierwszy tomograf zbudował brytyjski inżynier elektronik Godfrey Newbold Hounsfield, za co otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1979 roku. Pierwsze badanie wykonano w 1971 w Atkinson Morley Hospital w Londynie, natomiast urządzenia zaczęto produkować masowo w 1973 roku. Badanie przeprowadza się poprzez wielokrotny skan przysadki, aby zobrazować sposób przepływu przez nią kontrastu. Jest to niezbędne do uwidocznienia gruczolaka lub innego nowotworu gruczołu. Zmiany, które jest w stanie ukazać rezonans magnetyczny przysadki mózgowej, obejmują wielkość do 1 milimetra. Powiązane produkty Tomografia komputerowa jest badaniem radiologicznym, które pozwala na uzyskanie obrazu 2D i 3D organów wewnętrznych człowieka. Umożliwia przeprowadzenie szczegółowej diagnostyki całego ciała, co często wymaga podania dożylnych środków kontrastowych. Kiedy wykonuje się tomografię komputerową i jak się do niej przygotować? Nie ma ograniczeń w piciu płynów. Rekomendowana jest woda niegazowana. W przypadku badania piersi należy wykonać je między 5-12 dniem cyklu. W przypadku badania w sedacji (uśpieniu) osoby dorosłej należy pozostać na czczo – co najmniej 6 h przed badaniem nie spożywać pokarmów, 2 godziny przed badaniem nie pić płynów. u1mMPRC. Tomografia komputerowa to badanie radiologiczne umożliwiające diagnostykę niemalże wszystkich schorzeń. W rezonansie magnetycznym wykorzystuje się oddziaływanie fal radiowych na organizm umieszczony w polu magnetycznym. Sprawdź pozostałe różnice i wskazania do zastosowania obydwu metod. Spis treści: Tomografia komputerowa Jak wygląda badanie tomografem komputerowym? Wskazania do stosowania tomografii komputerowej rozwiń Tomografia komputerowa Tomografia komputerowa jest jednym z badań diagnostycznych, w którym wykorzystuje się promieniowanie rentgenowskie. Oznaczane jest skrótami TK lub CT. Jak wygląda badanie tomografem komputerowym? Tomograf komputerowy składa się ze stołu, ganty (obręczy), w której znajduje się lampa rentgenowska oraz z konsoli do programowania badania. Pacjent umieszczany jest na stole. Wokół niego obraca się obręcz, która wykonuje zdjęcia badanej części ciała pod różnym kątem. Tomograf komputerowy podczas skanowania wysyła promieniowanie rentgenowskie. Po przejściu przez ciało pacjenta jest zbierane przez detektor i daje obraz będący odwzorowaniem poszczególnych warstw ciała. Przystępując do badania należy być na czczo. Pokarmów nie można przyjmować na 4 – 6 godzin przed wykonywaną tomografią. Wskazania do stosowania tomografii komputerowej Badanie za pomocą tomografu pozwala na otrzymanie przekrojów ciała we wszystkich płaszczyznach anatomicznych. Służy zarówno diagnostyce, jak i monitorowaniu zmian patologicznych. Badanie tomografem komputerowym może służyć w diagnostyce: chorób nowotworowych i guzów stanów zapalnych wad rozwojowych stanu po urazie podejrzenia obecności ciała obcego podejrzenia krwotoku chorób przewlekłych chorób wzroku powiększonych węzłów chłonnych wad kręgosłupa kamicy nerek i dróg moczowych kamicy pęcherzyka żółciowego dolegliwości bólowych brzucha wad układu kostnego chorób zwyrodnieniowych stawów przewlekłych chorób kości choroby wieńcowej miażdżycy tętnic chorób jelita grubego: guzy, nowotwory, zwężenia, ostra faza wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, choroby Leśniowskiego – Crohna Może obejmować: układ nerwowy, twarzoczaszkę, szyję, zatoki przynosowe, klatkę piersiową i śródpiersie, kręgosłup, jamę brzuszna i miednicę, kończyny, serce, naczynia krwionośne, jelito grube, szczękę i żuchwę (w implantologii, endodoncji, ortodoncji, chirurgii szczękowej). Przeciwwskazania do tomografii komputerowej Tomografia komputerowa przeciwwskazana jest u osób, u których występuje uczulenie na czynnik jonizujący wykorzystywany w badaniu. Nie jest zalecana również u kobiet w ciąży. Kontrast w tomografii komputerowej Kontrast Podanie kontrastu przeciwwskazane jest u: dzieci do 2 roku życia, osób po 60 roku życia, pacjentów z powikłaniami po poprzednim podaniu środka kontrastowego, z ostrą i przewlekłą niewydolnością krążenia i układu oddechowego, niewydolnością nerek i wątroby, jaskrą, astmą, alergią, cukrzycą typu 1 oraz ciężkim nadciśnieniem tętniczym. Reakcje niepożądane po podaniu kontrastu Na podwyższone ryzyko wystąpienia reakcji niepożądanych po dożylnej aplikacji kontrastu narażone są osoby: z alergią na leki, pokarmy oraz pyłki, z astmą, przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, alergią na jodowe środki kontrastowe, z zaburzeniami czynności serca, układu krążenia, nerek, cukrzycą, z chorobami neurologicznymi, zaburzeniami krążenia mózgowego, po udarze, z nadczynnością tarczycy, wolem, z rakiem szpiku kostnego, z chorobami autoagresji, nadciśnieniem tętniczym wywołanym guzem chromochłonnym nadnerczy oraz kobiety karmiące piersią. Rezonans magnetyczny, oznaczany skrótem MR, jest badaniem diagnostycznym umożliwiającym uzyskanie bardzo szczegółowego obrazu wszystkich struktur organizmu człowieka: kości, mózgu, serca, tkanek miękkich i kanału szkieletowego. Nie naraża ciebie na działanie promieniowania rentgenowskiego. Badanie jest bezbolesne i nieszkodliwe dla twojego organizmu. Jak wygląda badanie rezonansem magnetycznym? W badaniu tym na organizm człowieka umieszczony w silnym polu magnetycznym oddziałują fale radiowe. W efekcie tkanki ciała wytwarzają sygnał, który najpierw zbierany jest przez detektory, a następnie przekształcany komputerowo w obraz tkanek i narządów. Do wykonania badania pacjent kładziony jest na ruchomej leżance, która następnie umieszczana jest w aparacie do wykonania rezonansu magnetycznego. Ma on postać tunelu otwartego na obu końcach. W trakcie badania skaner wydaje różnego rodzaju dźwięki. Mogą one tworzyć dyskomfort dla osoby badanej. Pacjent przez cały czas trwania badania ma kontakt z technikiem lub radiologiem wykonującym badanie. Do pomieszczenia, w którym wykonywane jest badanie rezonansem megnetycznym nie można wnosić: zegarków, kluczy, kart magnetycznych, spinek do włosów, kolczyków, telefonów, klipsów oraz innych metalowych przedmiotów. Ich obecność może narazić pacjenta lub obsługę na niebezpieczeństwo, a także spowodować uszkodzenie aparatu i wniesionych przedmiotów. Kontrast w rezonansie magnetycznym Niektóre badania wykonywane rezonansem magnetycznym wymagają podania dożylnie środków kontrastowych. Ich skład oparty jest na gadolinie. Jest to pierwiastek ziem rzadkich. Środki te są bardziej bezpieczne i mniej toksyczne od kontrastu podawanego w tomografii komputerowej. Mogą być stosowane u dzieci, osób w wieku podeszłym i obciążonych chorobami. Wskazania do rezonansu magnetycznego Badanie rezonansem magnetycznym może służyć w diagnostyce chorób: kręgosłupa: bóle w odcinku szyjnym, piersiowym lub lędźwiowo – krzyżowym, wykrycie oraz ocena przepuklin krążków międzykręgowych, ocena mięśni przykręgosłupowych, rozpoznanie zmian nowotworowych, stanów zapalanych, wad wrodzonych i zwyrodnieniowych głowy: bóle, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, obrazowanie mózgowia, rozpoznanie zmian nowotworowych, zapalnych i udarów mózgu kończyn i stawów: ocena stawów kolanowych, ramiennych, łokciowych, biodrowych, stopy i ręki, ocena chrząstek stawowych i części kostnych, zmian zapalnych, zwyrodnieniowych i nowotworowych jamy brzusznej: ocena wątroby, śledziony, nerek, nadnerczy, trzustki, dróg żółciowych, naczyń krwionośnych miednicy małej: macicy, szyjki macicy, jajników, gruczołu krokowego, odbytnicy serca: ocena morfologii mięśnia sercowego, wad wrodzonych i nabytych, diagnostyka procesów zapalnych, zmian miażdżycowych i niedokrwiennych, kardiomiopatii Przeciwwskazania do zastosowania rezonansu magnetycznego Rezonans magnetyczny nie może zostać wykonany u osób, które mają wszczepione urządzenie elektryczne lub elektroniczne: rozrusznik serca, pompę insulinową, aparat słuchowy, neurostymulator, klipsy metalowe wewnątrzczaszkowe, ciało metaliczne w oku. Badanie przeciwwskazane jest również w I trymestrze ciąży. Badanie z kontrastem nie jest wskazane u osób z niewydolnością nerek. Fot.: Rezonans magnetyczny to nieinwazyjna metoda obrazowania, pozwalająca na uzyskanie dokładnego, trójwymiarowego obrazu oglądanych struktur. Badanie jest dokładniejsze niż zdjęcie rtg czy tomografia komputerowa. Badanie umożliwia rozpoznanie urazów, stanów zapalnych, guzów. Podczas badania może być podany kontrast, co pozwala uwidocznić ukrwienie badanych obiektów. Spis treści1 Czym jest rezonans magnetyczny?2 Wskazania do badania rezonansem magnetycznym3 Jak wygląda badanie rezonansem magnetycznym?4 Przeciwwskazania do rezonansu magnetycznego Czym jest rezonans magnetyczny? Fot.: Rezonans magnetyczny to metoda obrazowania, wykorzystująca właściwości magnetyczne cząsteczek wody. Oddziaływanie na organizm człowieka fal radiowych emitowanych przez aparat do rezonansu, prowadzi do wywołania szeregu reakcji. Zawarte w organizmie cząsteczki wody reagują na emitowane przez rezonans pole magnetyczne. Protony ulegają namagnesowaniu, a następnie pochłaniają impulsy fal elektromagnetycznych. Potem protony powracają do stanu wyjściowego, generując w ten sposób sygnał radiowy. Sygnał ten jest różny dla poszczególnych tkanek i różnice w natężeniu sygnału pozwalają na uzyskanie szczegółowego obrazu badanego obszaru ciała. Wskazania do badania rezonansem magnetycznym Rezonans magnetyczny znajduje zastosowanie w diagnostyce licznych schorzeń. Skanery MRI są szczególnie dobrze przystosowane do obrazu tkanek miękkich ciała. Różnią się one od tomografii komputerowej (CT), ponieważ nie wykorzystują szkodliwego promieniowania jonizującego. Mózg, rdzeń kręgowy i nerwy, a także mięśnie, więzadła i ścięgna są postrzegane znacznie wyraźniej w obrazie uzyskanym rezonansem niż w przypadku regularnych prześwietleń tomografem. Z tego powodu MRI jest często używany do obraz urazów układu ruchu, a także zmian zwyrodnieniowych i stanów zapalnych. Rezonans magnetyczny doskonale sprawdza się w celu obrazowania struktur mózgowych. W mózgu MRI może odróżnić istotę białą i istotę szarą, może być również stosowany do diagnozowania tętniaków i nowotworów. Badanie może być wykonane w przebiegu chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, choroba Parkinsona czy stwardnienie rozsiane. Rezonans wykonywany jest u osób, u których występują bóle i zawroty głowy niewiadomego pochodzenia, zaburzenia widzenia. Jednym z rodzajów specjalistycznych MRI jest funkcjonalne obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (fMRI.) Służy to do obserwacji struktur mózgu i określenia, które obszary mózgu są bardziej aktywne (zużywają więcej tlenu) podczas różnych zadań poznawczych. Jest on używany do lepszego zrozumienia organizacji mózgu i oferuje potencjalny nowy standard oceny stanu neurologicznego i ryzyka neurochirurgicznego. Rezonans magnetyczny jamy brzusznej pozwala zobrazować strukturę śledziony, wątroby, nerek, dróg żółciowych czy dużych naczyń krwionośnych. Możliwe jest także uwidocznienie struktury macicy, jajników, prostaty, mięśnia sercowego. Jak wygląda badanie rezonansem magnetycznym? Fot.: Badanie rezonansem trwa kilkanaście – kilkadziesiąt minut. Przed badaniem należy pozbyć się wszelkich metalowych elementów, takich jak biżuteria, pasek, metalowe guziki. Pacjent nie musi być na czczo, chyba, że podczas badania ma być podany kontrast. Badanie wykonywane jest w pozycji leżącej, a pacjent leży nieruchomo we wnętrzu aparatu skanującego. Niekiedy konieczne jest podanie kontrastu, co umożliwia dokładne obrazowanie ukrwienia tkanek czy stanów zapalnych. Wówczas przed badaniem konieczne jest oznaczenie poziomu kreatyniny we krwi. Przeciwwskazania do rezonansu magnetycznego Obrazowanie przy pomocy rezonansu magnetycznego nie jest wskazane u osób posiadających rozrusznik serca, implanty ortopedyczne, metaliczną wkładkę domaciczną lub metaliczne protezy dentystyczne. Rezonans nie powinien być wykonywany u osób z protezami czy klipsami naczyniowymi, a także przy podejrzeniu obecności metalicznego ciała obcego. Badanie nie powinno być wykonywane w pierwszym trymestrze ciąży, a w późniejszym okresie ciąży o zasadności wykonania badania decyduje lekarz. Bibliografia: Cieszanowski A., Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego w onkologii; Onkol Prak Klin, 2013 Tomografia i rezonans – dlaczego są mylone Tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny często bywają mylone lub uważane za to samo badanie o różnych nazwach. W rzeczywistości to dwa zupełnie inne badania. Skąd więc ta pomyłka? Jej źródła można upatrywać choćby w nazwach – obie są podobnej długości i dość skomplikowane dla kogoś, kto na co dzień nie ma do czynienia z medycyną. Oba badania zewnętrznie wyglądają podobnie – pacjent kładzie się na ruchomym stole, który jest wsuwany do urządzenia przypominającego tunel. W końcu oba badania służą podobnemu celowi – zobrazowaniu struktur wewnętrznych ludzkiego ciała. Jednak w rzeczywistości badania te znacznie się od siebie różnią. Tomografia komputerowa – na czym polega Tomografia komputerowa to nieco bardziej zaawansowane badanie RTG, potocznie zwane prześwietleniem. W czasie badania wykonywanych jest kilkanaście zdjęć pod różnymi kątami, po ich połączeniu otrzymuje się w rezultacie trójwymiarowy model narządów. Badanie to jest stosunkowo krótkie i nie powoduje żadnego dyskomfortu. Do wykonania tomografii komputerowej niezbędne jest skierowanie, nawet gdy chcemy wykonać je prywatnie, za pieniądze. Wykorzystywane podczas badania promieniowanie rentgenowskie jest dla ludzkiego organizmu szkodliwe, jeśli przekroczy się określoną dawkę, dlatego nie można go wykonywać na własne życzenie. Rezonans magnetyczny – na czym polega Rezonans magnetyczny jest bardziej zaawansowanym badaniem wykorzystującym pole magnetyczne i fale radiowe. Tak jedno, jak i drugie jest całkowicie bezpieczne dla organizmu ludzkiego, dlatego do wykonania rezonansu nie jest potrzebne skierowanie. Jeśli pacjent czuje, że ma potrzebę wykonania takiego badania, może to zrobić. Rezonans magnetyczny trwa zdecydowanie dłużej niż tomografia komputerowa. Pacjent może odczuwać dyskomfort związany z silnym natężeniem dźwięków określanych czasem jako „piski”, dlatego na czas badania można włożyć zatyczki do uszu lub nałożyć specjalne słuchawki. Tomografia czy rezonans – jakie badanie wykonać O tym powinien zadecydować lekarz. Warto jednak wiedzieć, że tomografii komputerowej co do zasady nie wykonuje się u kobiet w ciąży oraz u dzieci, które nie ukończyły dziesięciu lat, i osób w wieku senioralnym. Tomografia ze względu na krótki czas badania jest pierwszym badaniem, jakie zaleca się ofiarom wypadków, niekiedy oczekiwanie na wynik rezonansu trwałoby zbyt długo. Rezonans magnetyczny jest badaniem bezpiecznym, niemniej nie każdy może być mu poddany. Z grona pacjentów kwalifikowanych do rezonansu wyklucza się osoby, które mają w ciele jakiekolwiek metalowe przedmioty, np. protezy, implanty, śruby, ale też założony na stałe aparat ortodontyczny. Także wszczepiony rozrusznik serca jest przeciwwskazaniem do wykonania rezonansu magnetycznego. O wszystkich tego typu obiektach obecnych w ciele należy poinformować lekarza prowadzącego. Gdzie można zrobić rezonans lub tomografię Niestety nie wszędzie. Do takiego badania niezbędny jest specjalistyczny i bardzo drogi sprzęt, którym nie wszystkie przychodnie i szpitale dysponują. Najłatwiej znaleźć odpowiednią placówkę na stronie Można tam ustawić wyszukiwanie według lokalizacji, co znacznie ułatwia znalezienie takiego miejsca blisko domu. Na stronie można też porównać ceny w poszczególnych placówkach. Rezonans magnetyczny kosztuje więcej niż tomografia komputerowa. Jest to badanie dokładniejsze, trwa dłużej i daje bardziej miarodajny wynik. Rezonans magnetyczny jest urządzeniem wykorzystywanym w diagnostyce obrazowej. Właściwości tego aparatu umożliwiają ocenę stanu wszystkich wewnętrznych struktur organizmu. Zalicza się do nich narządy, tkanki, mięśnie oraz układ kostny. Aparat jest bardziej precyzyjny niż rentgen czy tomografia komputerowa. Kiedy jest niezbędne badanie rezonansem? Co to jest rezonans magnetyczny i na czym polega badanie tym aparatem? Rezonans magnetyczny (ang. magnetic resonance imaging, MRI) to aparat służący do pełnego obrazowania narządów wewnętrznych człowieka. Istotą jego działania jest pole magnetyczne, które za pomocą fal radiowych łączy się z protonami, czyli jonami wodoru. Są one częścią atomów, które wchodzą w skład komórek ludzkiego organizmu. Po zetknięciu z polem protony ulegają namagnesowaniu, dzięki czemu same mogą chłonąć fale radiowe. W ten sposób stają się źródłem sygnału, który zostaje przemieniony w obraz. Jego kolor różni się w zależności od rodzaju komórek, które miały styczność z protonami. Pozwala to odróżnić rodzaj tkanki widocznej na obrazie, a także ocenić, czy jest ona zdrowa. Ogromną zaletą rezonansu magnetycznego jest jego nieinwazyjność i nieszkodliwość. Nie wykorzystuje bowiem, w odróżnieniu od obrazu RTG, promieniowania. Stosowane w nim fale radiowe oraz pole magnetyczne są bezpieczne dla organizmu. Można wyciągnąć wniosek, że MRI to bardzo dokładne, skuteczne i bezbolesne badanie diagnostyczne. Rezonans magnetyczny ma jednak wady. Ciężko go wykonać osobom z klaustrofobią, o ile nie znajdzie się odpowiedniego dla nich aparatu. W zabudowanych bowiem niektórzy mogą odczuwać dyskomfort. Na szczęście na rynku są też urządzenia otwarte. Rezonans magnetyczny wykorzystuje się do oceny stanu i funkcji wszystkich możliwych struktur wewnętrznych w organizmie człowieka. Do takich zalicza się mięśnie, okalające narządy tkanki miękkie, mózgowie, serce oraz cały układ szkieletowy. Stan narządów wewnętrznych można uwidocznić jeszcze wyraźniej, jeśli choremu zostanie podany środek kontrastowy. Badanie uważa się wtedy za dokładniejsze. Rezonans magnetyczny służy diagnostyce szeregu chorób. Potwierdza się nim lub wyklucza: schorzenia ośrodkowego układu nerwowego – MRI pozwala na dokładne uwidocznienie zmian rozrostowych ośrodkowego układu nerwowego, czyli guzów. Wykorzystywany jest ponadto w diagnostyce chorób neurologicznych;patologie w obrębie rdzenia kręgowego;schorzenia krążków międzykręgowych kręgosłupa i choroby korzeni nerwowych;niektóre schorzenia narządów wewnętrznych, w tym przede wszystkim choroby przewodu pokarmowego, zmiany ogniskowe w obrębie wątroby czy schorzenia układu moczowo-płciowego;MRI serca – rezonans wykorzystuje się w diagnostyce kardiomiopatii, zapaleń mięśnia sercowego i innych schorzeń tego narządu. Rezonans magnetyczny wymaga skierowania. Jeśli MRI ma być wykonane z użyciem środka kontrastowego, konieczne jest sprawdzenie poziomu kreatyniny we krwi. Ocenia się go tuż przed badaniem, aby sprawdzić, czy chory nie ma dysfunkcji nerek. Nawigacja wpisu